شماره: 31826
1398/04/19
این دوربین جدید، سربازان در حال استتار را پیدا می‌کند
 این دوربین جدید، سربازان در حال استتار را پیدا می‌کند




پژوهشگران دانشکده مهندسی و علوم کاربردی "دانشگاه هاروارد" (Harvard University)، دوربین جدیدی به اندازه انگشت شست ابداع کرده‌اند که به ماهواره‌ها و پهپادها امکان می‌دهد تا اجسام و افراد استتار شده را ببینند.

 

به گزارش ایسنا و به نقل از دیفنس‌وان، پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدیدی، برای پی بردن به استتار دشمن، از ویژگی‌های بینایی موجوداتی مانند "میگوی دهان‌پا" (Mantis shrimp) استفاده کرده‌اند.
میگوی دهان‌پا، پیچیده‌ترین چشم‌ها را در میان حیوانات دارد و سیستم بینایی او، پیچیده‌ترین سیستم بینایی است که تاکنون کشف شده است. در حالی که انسان‌ها، تنها سه نوع سلول برای دیدن محیط اطراف دارند، تعداد این سلول‌ها در میگوی دهان‌پا، بین ۱۲ تا ۱۶ نوع است و به همین دلیل این موجودات می‌توانند نورها و رنگ‌هایی را ببینند که چشم انسان، از عهده دیدن آنها برنمی‌آید. برخی از این موجودات می‌توانند حساسیت چشم خود را برای سازگاری با محیط خود تنظیم کنند.
معمولاً در هنگام جنگ، شرایطی پیش می‌آید که استتار سربازان یا تانک‌ها ضروری باشد. این شرایط، امکان نفوذ بهتر به نیروهای مقابل را فراهم می‌کند. هر چه زودتر امکان تشخیص بافت مصنوعی فراهم شود، استتار دشمن زودتر آشکار خواهد شد. موجوداتی مانند میگوی دهان‌پا به خاطر داشتن چشمانی که نور را از چندین جهت جمع‌آوری می‌کنند، می‌توانند از عهده این کار برآیند. فرآیند کاهش امواج نوری که در چندین جهت ساطع می‌شوند و انتشار آنها به صورت یک موج، "قطبش" (polarization) نام دارد.
پژوهشگران برای تقلید از این ویژگی میگوی دهان‌پا، چندین نوع لنز را به کار گرفتند و یک دوربین را نیز به کار بردند. لنزها، امواج را به طور مستقیم کاهش می‌دهند و به دوربین امکان می‌دهند تا تابش خیره‌کننده‌ای داشته باشد و تصویر منظمی ارائه دهد. اما این فرآیند نمی‌تواند اجسام یا افراد پنهان شده را برای چشم غیرمسلح آشکار کند. دوربین‌هایی نیز وجود دارند که تصاویری با قطبش بیشتر ارائه می‌دهند و به کاربر کمک می‌کنند تا نور منتشر شده از چندین جهت را در یک زمان ببیند.
پژوهشگران در این پروژه، از موادی استفاده کردند که در مقیاس مولکولی طراحی شده‌اند و با کمک درک نحوه عملکرد قطبش، این دوربین را ابداع کردند.
"نوح روبین" (Noah Rubin)، یکی از نویسندگان این پژوهش گفت: قطبش می‌تواند اطلاعاتی را درباره طبیعت بافت‌ها فراهم کند. در صورتی که نور خوشید از سطح پراکنده شود، اطلاعات قطبش به شکل قابل توجهی متفاوت خواهند بود.
این پژوهش، در مجله" Science" به چاپ رسید.


منبع:
ایسنا


حق انتشار محفوظ است ©