اخبار
یکشنبه، 05 شهریور 1396
چگونه کودکی خردمند داشته باشيم؟

چگونه کودکی خردمند داشته باشيم؟


کودکی که دوران خردسالی را می گذراند، بسیار بیشتر از خیلی از ما بزرگسالان خرد بیدار دارد، بدین روی اولین و مهم ترین کاری که ما باید انجام دهیم، این است که آن خرد اصیل الهی را سرکوب نکنیم، باورکنیدکودکمان به غایت دانا و خردمنداست.
گام اول:
اهداف تان از فرزندآوری را در سه جمله توضیح دهید. این کار به شما چشم اندازی از تصمیمی که گرفتید می دهد، اینجا ما به احساس مسئولیت حاصل از این تصمیم فردی نیازداریم. هرچند شما و همسرتان، هر دو در این تصمیم گیری، مشارکت داشتید، اما در این سبک کار، که مبتنی بر تغییر و رشد فردی است، تنها یک فرد، مدنظر است و او شما هستید.
ممکن است کودک شما ناخواسته و بدون برنامه ریزی به دنیا آمده باشد، هیچ تفاوتی ندارد، اگر مادر هستید وظیفه تان پرورش کودک خردمند با استفاده از سلاح عشق و مهرورزیست، و اگر پدر هستید قطعا داشتن فرزند خردمندی که باحمایت گری تان رشد می کند. همان وظیفه لذت بخش افتخار آفرین خواهدبود؛ نکته قشنگ این است که وقتی با برنامه ریزی بچه دار می شویم ، مثل این است که خداوند به خواسته ما آری گفته، وای که چه لذتی دارد، اما وقتی کودکی ناگهانی به دنیا می آید، به نظرم، این همان نوازش خداوند برای ماست، این موهبت را شما توصیف می کنید؟ لبخندبزنید، به مراحل مهم نزدیک می شویم.
برای کنترل کودک برای حرف شنوی، و اجرای صلاح دیدتان به عصبانیت و فریاد و تنبیه نیازی نیست، به او احترام بگذار و با عناوین دهان پرکن مخاطب قرارش بده او به حرفتان گوش می دهد .

نکته مهم
زمانی که شما به عنوان پدر یا مادر انتخاب می شوید در واقع این انتخاب براساس میزان اشتیاق روح به رشد و شکوفایی معنوی صورت می گیرد. دوباره به قلم و دفترچه یادداشت نیاز داریم.

گام دوم:
برای شروع باید به تعریف جامع و کاملی ازکودکم دست بزنم؛ این تعریف شامل نگاه ما به کودک مان می شود، این همان رویکرد و برداشت ما از آن وجود معصوم دوست داشتنی است؛ ضمن اینکه به طور معمول، او را به عنوان فرزند من ،با این نام و نشان و سن و جنس و نژاد و تحصیلات و........... توصیف می کنیم؛ حالا باید به توصیف اصالت فردی او که همان خیر و نیکی است، بپردازیم، این خیر و نیکی برآمده از ذات مقدس الهی است که درکالبد جنین دمیده شده(ونفخت فیه من روحی حجرایه 29)، یادمان باشدکه طبق آیه 172 سوره اعراف قبلا از او، عهد هم گرفته شده است این کار به ما یادآوری می کند،کودک فرشته خوی ما، واقعا چه کسی است. حالا به نظرشما فرزندی که متوجه شدیم،از روح خداوندی حیات دارد وبا اختیارخودش مارا انتخاب کرده چقدر آگاهانه تر و عمیق تر دوستش خواهیم داشت؟ و چون او جزئی ازخداوند است چقدر محترم تر و عزیزترخواهد بود؟

بیداری خردکودکم

کودکی که دوران خردسالی را می گذراند، بسیار بیشتر از خیلی از ما بزرگسالان خرد بیدار دارد، بدین روی، اولین و مهم ترین کاری که ما باید انجام دهیم، این است که آن خرد اصیل الهی را سرکوب نکنیم، باورکنید کودکمان به غایت دانا و خردمند است.
چه کارهایی را انجام دهیم؟
- دفترچه یادداشت و قلم را نزدیک بیاورید و لطفا به این سوال اساسی پاسخ دهید، برای آنکه کودک خردمندی داشته باشم، باید چگونه پدر یا مادری باشم؟ این سوال بسیار مهم است، چرا که به شما چشم اندازی از چگونه بودنتان، در شرایط فرزند پروری ارائه می دهد، علاوه بر آن، این اولین گام برای خودسازی به حساب می آید، به شرط آن که به سوال ذکر شده به این شکل پاسخ بدهید که در یک صفحه ویژگی های منفی که مایلید از شخصیت تان حذف شود و درصفحه ای مجزا ویژگیهای خوب و مثبتی که مایلید به خصلتهای شما، اضافه شود را بنویسید. به لبخندتان نیاز داریم.
حالا فضای دردتان را به وسیله گفتگو با آب خالی کنید، این کار باعث می شود شما اسیر الگوهای تربیتی غلط والدین تان نشوید و استقلال تان را به عنوان پدر یا مادری بالغ، حفظ کنید. براساس شیوه تربیتی که از امیرالمومنین(ع)نقل شده است، کودک در هفت سال اول آقا و سرور است، باتوجه به این نکته و با در نظرگرفتن اهمیت فراوان هفت سال اول که مهمترین سالها در تربیت کودک به حساب می آید چند قول به خودتان بدهید، اول اینکه به کودک تان، نیازها و خواسته های وی احترام بگذارید، هر زمانی که از شما اشتباهی سرزد از او عذرخواهی کنید. این کار باعث می شود کودک تان یاد بگیرد، مسئولیت اعمالش را برعهده بگیرد و شما یکسان بودنتان با او را، فارغ از سن و نقش تان، به یاد داشته باشید.
لطفا مسایل مالی را مانع فرض نکنید، چرا که اگر اینگونه هم باشد، می توانید به جای رد کردن قاطعانه خواسته او یا سرکوب کردن آن در موردش با صبر و عشق صحبت کنید.

چه کارهایی را انجام ندهیم؟
از نقش پدری یا مادری تان هویت نگیرید، فقط وظایف والدینی تان را انجام دهید. هرعملی که برخلاف کرامت و شان انسانی است را نباید انجام بدهیم، در واقع مهمترین وظیفه ما درقبال کودک مان برآورده کردن نیازهای او و سپس محافظت او، از خطر است، من اعتقاد دارم بقیه مسایل را او از مشاهده رفتار ما با همسر مان، دیگران وخودش خواهد اموخت، حالا دلیل اصرارم بر خودسازی و تغییر فردی روشن می شود. به طور مشخص، خشونت با کودک(قهر،کم محلی، بی توجهی،داد و فریاد،تحقیر،توهین،محروم کردن،انتقام جویی،کنترل بیمارگونه،برخورد فیزیکی یاکتک زدن) مطلقا ممنوع است. دروغ گفتن به کودک، و تبعیض و مقایسه بین بچه ها هم از آن دسته اند. چرا که همه این اعمال برخلاف کرامت انسانی او است و باعث مدفون شدن خرد الهی اش می شود.
شاید خسته شدید لبخند بزنید به آخرش رسیدیم، حالابا هم برای افشای یک راز آماده می شویم و آن این است که برای کنترل کودک برای حرف شنوی، و اجرای صلاح دیدتان به عصبانیت و فریاد و تنبیه نیازی نیست، به او احترام بگذار و با عناوین دهان پرکن مخاطب قرارش بده او به حرفتان گوش می دهد، و آن قدر او را از محبت و عشق لبریزکن که اگر لحظه ای آن را از وی دریغ کردی یقینا فرامین ات را اجراکند، فقط یادتان باشد، این لحظات دریغ کردن عشق و محبت را طولانی نکنید زیرا نتیجه عکس می دهد و فضای درد می سازد، شاید هم شما را تبدیل به یک باج گیر عاطفی بکند.

مراقب باشید
برای مواقعی که از دست کسی یا چیزی به شدت عصبانی هستید، یک راهکارموثر، ارائه می شود: در این شرایء اسم شخصی که موجب خشم تان شده است را بیاورید و بگویید...............دوستت دارم، لحظاتی بعد این کار را در مورد خودتان هم انجام دهید، این کارمعجزه می کند و باعث می شود. شما از قلاب کسانی که خشم وضعف تان را می خواهند رها شوید و کنترل اوضاع را به دست بگیرید. در آخر بدانید که از کودک تان قوی ترید، پس صبورتر، مهربان تر و خویشتن دارتر باشید.
منبع: میگنا