اخبار
دوشنبه، 30 مرداد 1396
شاد بودن ،اجباری نیست

شاد بودن ،اجباری نیست



شاد زیستن هنری است که به آموختن نیاز دارد. برای اینکه شاد زیستن را بیاموزیم، باید این سخن  را باور داشته باشیم که "جهان آینه ای است که ما را آن گونه که هستیم جلوه می دهد، اگر بخندیم، چهره ای خندان به ما نشان می دهد و اگر با چهره ای ناخوش بدان بنگریم، چهره ای درهم و خشن نشانمان می دهد."

اگر نگاهی واقع بینانه به دنیای پیرامون خود داشته باشیم به این واقعیت اذعان می کنیم که اکثر افراد جامعه با مسایل و مشکلات عدیده ای مواجه می باشند ولیکن بعضی از آنان با وجود هر گونه مشکل و یا استرسی که دارند، زندگی خود را با شادکامی تجربه می کنند ولی برخی دیگر همیشه در ناراحتی و استرس و قصه و غم هستند. برای مثال اگر در رفتار بعضی از اطرافیان خود بیشتر دقت کنیم، اغلب آنها را خسته و اخمو می بینیم. این گونه افراد در صحبت ها و برخوردهای خود با دیگران آنچنان ابرو در هم گره می کنند و چهره خود را عبوس نشان می دهند که انسان با دیدن آنها دچار ملالت شده و از شنیدن حرف هایشان احساس خستگی می کند. در حالی که به تجربه ثابت شده وقتی شادتر و سرحال تر هستیم، بهتر کار می کنیم و با دیگران برخورد بهتری داریم و از طرفی، احساس موفقیت می کنیم و برای آنچه هنوز به دست نیاورده ایم، بیشتر تلاش می کنیم.

راستی آیا تا به حال به تفاوت این دو گروه توجه نموده اید ؟ با اندکی تأمل می توان اذعان نمود که ما انسان ها خوشحالی و شادکامی را مستقیماً از جایی نمی گیریم بلکه با داشتن اعتقادات خاص و تفکرات به خصوص آن را در خود خلق می کنیم؛ به عبارت دیگر شادکامی تا حد زیادی به باورها، اعتقادات و نگرش های ما به حوادث و پدیده های بیرونی و محیطی ارتباط دارد، لذا می توان نتیجه گرفت که كلید موفقیت این است كه الگوهایی از حركت به وجود آوریم كه به ما احساس اعتماد به نفس، قدرت، انعطاف پذیری و شادمانی دهد.

البته یافته های علمی نشان داده که عوامل اصلی شادکامی به ترتیب اهمیت عبارت اند از: روابط خانوادگی، مسائل مالی، كار، روابط اجتماعی و سلامت جسمانی. در كنار این عوامل می توان به ارزش های شخصی و آزادی نیز اشاره كرد. همچنین احساس شادمانی، حاصل عوامل جسمانی، روابط با دیگران و فراگیری شیوه های مثبت سازماندهی افكار است. همچنین شاد بودن مستلزم ورزش كردن و توجه به رژیم غذایی، اهمیت دادن به روابط عاطفی و داشتن صبر و حوصله است.

 
اما چه باید کرد تا شادکامی در ما خلق شود؟

* با امیدواری و خوش بینی و توکل به خداوند متعال، دستوراتی به ذهن خود بدهیم که اندیشه های جدید مثبت در ذهن ما خلق شود.

لیستی از صفات مثبت خود تهیه کنیم و راه های تقویت آن را بیابیم و تجربه کنیم. همچنین  روزانه افکار منفی خود را با ذکر تاریخ و زمان یاد داشت کنیم سپس برای هر یک از آنها یک فکر مثبت معادل بیابیم تا به کمک آن بتوانیم با افکار منفی مقابله نماییم.

* به مصائب و گرفتاری ها و مشکلات زندگی به عنوان آزمایش الهی بنگریم و با توجه به آیه «فان مع العسر یسرا» به عنوان محکی برای ارزیابی توانایی های خود نگاه کنیم و هرگز نتیجه بدی را پیش بینی نکنیم.

* از مقایسه خود با دیگران خودداری کنیم و سعی کنیم اهداف و روش زندگی خود را متناسب با شرایط و توان مندی های خودمان انتخاب کنیم.
* به جنبه های مثبت زندگی توجه کنیم. روان شناسان می گویند: به هر مشکلی که بیش از حد توجه کنید،حل آن دشوار می شود! ما نمی گوییم که مشکلات زندگی را نادیده بگیرید. در زندگی ما مسایلی هست که باید به آنها توجه کرد. اما کسانی را می شناسیم که صبح را به شب می رسانند و بیشتر اتفاقی که برایشان افتاده، خوب و دلخواه بوده است، لیکن افسرده یا عصبانی به منزل برمی گردند. چرا؟ چون بخشی از وقایع مطابق میل آنها نبوده، آنها همین درصد ناچیز را در ذهن خود روشن و بزرگ می کنند و بقیه را کوچک و ناچیز می شمارند.

* اعتقادات و باورهای سازنده داشته باشیم. هر انسانی بر اساس باورها و جهان بینی خاص خود، مسایل را حل و فصل می کند و به آنها پاسخ می دهد. پس چه بهتر که اعتقادات سازنده را انتخاب و پرورش دهیم. مثلاً باور کنیم که همه انسان ها توانایی لازم برای رسیدن به موفقیت را در اختیار دارند یا باور کنیم که شکست، هرگز وجود ندارد و تنها چیزی که وجود دارد تجربه است.
* در زمان حال زندگی کنیم. در هر لحظه، بهترین کاری را که می توانیم انجام دهیم، همواره در پی این باشیم که بهترین عملکردتان در این لحظه چه می تواند باشد و بر این اساس عمل کنیم. بسیاری از ما هرگز زندگی نمی کنیم و همواره به امید زندگی کردن نشسته ایم! برای رسیدن به شادی نباید چشم به راه آینده بود بلکه باید از همین امروز و از همین لحظه لذت برد.

* اولویت های خود را بشناسیم . بر طبق ارزشهایمان زندگی کنیم، اگر می خواهیم در زندگی خود به کمال رضایت و شادکامی برسیم، این کار یک راه بیشتر ندارد. ببینیم چه چیزهایی را بیش از همه می خواهیم ( یعنی عالی ترین ارزش ها در نظرمان چیست) و آن گاه تصمیم قطعی بگیریم که بر اساس معیارهای مورد قبول خود در زندگی عمل کنیم.

فراموش نکنید که:
شاد زیستن هنری است که به آموختن نیاز دارد. برای اینکه شاد زیستن را بیاموزیم، باید این سخن  را باور داشته باشیم که "جهان آینه ای است که ما را آن گونه که هستیم جلوه می دهد، اگر بخندیم، چهره ای خندان به ما نشان می دهد و اگر با چهره ای ناخوش بدان بنگریم، چهره ای درهم و خشن نشانمان می دهد."

منبع: تبیان