به گزارش ایسنا و به نقل از فیز، اگر پوست دست در حین کار کردن با چاقو مثلا برای پوست کندن میوه بریده شود، سلول‌های موجود در پوست بسته به شدت زخم، طی چند روز یا چند هفته بافت آسیب دیده را ترمیم می‌کنند. بزرگ یا کوچک، سرانجام زخم بسته می‌شود، زیرا این اولین کار پوست به عنوان نخستین خط دفاعی در برابر دنیای خارج است که پر از عفونت و میکروب‌های ناخوانده است.
اما هرچه پوست یک اندام محافظ باشد، جوان بودنش نیز مهم است. توانایی سلول‌های پوستی در ترمیم خود مانند سایر سلول‌های بدن با افزایش سن کاهش می‌یابد. به همین دلیل افراد مسن در معرض خطرات ناشی از زخم‌های باز هستند، زیرا زخم‌ها در این افراد اغلب به کندی بهبود می‌یابد و گاهی اصلاً ترمیم نمی‌شود.
دانشمندان به تازگی شروع به درک فرآیندهای سلولی که منجر به پیری و بهبودی کند در سلول‌های پوستی می‌شود، کرده‌اند. "جاستین کرین" استادیار زیست شناسی در دانشگاه نورث ایسترن(Northeastern) در حال رهبری آزمایشی است که بر این فرآیندها تمرکز دارد. او می‌گوید روش‌های درمانی فعلی که شامل تحریک رشد سلول و بانداژهای فشرده سازی جدید هستند، هنوز در کمک به افراد سالخورده کمبود دارند.
وی می‌گوید: این استراتژی‌ها تا حدودی مؤثر هستند، اما در یک پوست پیر، فضای زیادی برای کار وجود دارد. هنوز هم برخی از نقایص وجود دارد که به اشتباه فکر می‌کنیم جزئی از ذات این سلول‌ها است که به آنها نمی‌پردازیم.
در مطالعه‌ای که در ماه نوامبر منتشر شد، گروهی از محققان این دانشگاه به رهبری "کرین" مکانیسمی را معرفی کردند که باعث بهبود توانایی سلول‌های پوستی در موش‌های پیر و بهبود زخم آنها می‌شود.
این گروه دریافت که دوزهای کمی از پروتئینی به نام "اینترلوکین ۱۵"(interleukin ۱۵) با تقلید برخی از مزایای ضد پیری ورزش، ظرفیت بهبودی پوست در موش‌های پیر را بهبود می‌بخشد. این پروتئین در بدن انسان برای روند انرژی بخشیدن به همه سلول‌ها بسیار مهم است و در افرادی که بیشتر ورزش می‌کنند، به وفور یافت می‌شود.
بهبودی پوست فرآیندی مفصل است که بخش‌های زیادی را شامل می‌شود. این فرآیند، پیام رسانی و سیگنالینگ را در انواع مختلف سلول که به اشکال متفاوت پیر می‌شوند و چندین فرآیند را برای زمان بندی صحیح برای ترمیم سلول‌ها هماهنگ می‌کند.
"کرین" می‌گوید دانشمندان هنوز تأثیر پیری را روی انواع مختلف سلول‌های درگیر در ترمیم پوست به خوبی نشناخته‌اند، اما کشف این که یک نوع پروتئین به تنهایی می‌تواند این فرآیند را انجام دهد، غیر منتظره بود، چرا که تصور می‌شد یک محیط پیچیده متشکل از لایه‌های مختلف دینامیک سلولی به چندین مؤلفه برای بهبود توانایی پوست در بهبودی نیاز دارد.
وی افزود: آنچه ما پیدا کردیم یک نجات کامل پوست از زخم یا حداقل نجات پوست با تنها یک عامل است. این پروتئین چندین فرآیند دیگر را تحریک می‌کند تا به شیوه‌ای دومینو وار کار کنند و یک فعال کننده بسیار قدرتمند برای مسیرهای بسیار مهم است
"کربن" در سال ۲۰۱۵ هنگام انجام تحقیقات دکترا در دانشگاه "مک مستر"، مزایای استفاده از "اینترلوکین ۱۵" را در افراد مشاهده کرد. این مطالعه نشان داد که در سلول‌های پوستی قدیمی انسان، ورزش نقش مهمی در تقویت کارکردهای میتوکندریا دارد که اندامک‌های موجود در سلول‌های انسانی و حیوانات و مسئول تولید انرژی هستند.
وی کاهش علائم پیری پوست را در افرادی که اغلب ورزش می‌کنند، مشاهده کرد و سطح بالاتری از "اینترلوکین ۱۵" را نسبت به افرادی که دارای زندگی کم تحرک‌تری هستند در آنها شناسایی کرد. سپس آزمایش این پروتئین روی موشها نیز برخی از این اثرات ضد پیری را تقلید کرد.
آزمایشات جدید این یافته‌ها را تایید می‌کند و نشان می‌دهد این پروتئین می‌تواند به مکانیسم‌های درونی سلول‌های پوستی برای پیری معکوس و به ترمیم آسیب‌ها کمک کند. در طولانی مدت نیز معکوس کردن اثرات پیری می‌تواند به معنای بهبود سلامتی برای بیماران سالخورده باشد.
"کرین" می‌گوید مرحله بعدی یافتن داروهایی است که از اثرات "اینترلوکین ۱۵" تقلید کنند. از آنجا که این پروتئین قبلاً مورد تأیید سازمان داروهای فدرال ایالات متحده(FDA) برای ایمنی درمانی سرطان قرار گرفته است، نوع جدیدی از درمان مبتنی بر این پروتئین می‌تواند ما را سال‌ها جلو بیاندازد و به تحقیقات‌مان سرعت ببخشد و فرآیند نظارتی طولانی مدتی که داروهای جدید قبل از عرضه عمومی باید طی کنند، حذف می‌شود.
پس از انجام آزمایشات برای دیدن چگونگی تأثیر این درمان، می‌توان از داروی توسعه یافته علاوه بر پوست، برای دیگر ارگان‌ها نیز استفاده کرد و بهبود زخم را برای دیابت و سایر شرایطی که بهبودی را مختل می‌کنند و بیماران را در معرض مشکلات جدی سلامتی قرار می‌دهد، فراهم کرد.
"کرین" می‌گوید: آزمایشات نشان داده است که این پروتئین در بهبودی زخم‌های موش‌های مبتلا به دیابت نیز موثر بوده است.
منبع: ایسنا