به گزارش ایسنا و به نقل از نیواطلس، در ۱۲ ژوئیه سال ۲۰۱۷ یکی از بزرگترین کوه‌های یخ که تاکنون دیده شده از سرزمین اصلی قطب جنوب جدا شد و اکنون در سومین سالگرد این رویداد، داده‌های ماهواره‌ای نشان داده‌اند که این کوه یخ بیش از یک هزار کیلومتر(۶۲۰ مایل) سفر کرده و توانسته است نسبتاً دست نخورده بماند.
البته این رویداد جدا شدن یک شبه اتفاق نیفتاد. دانشمندان سال‌ها با رشد و گسترش یک شکاف در سطح موسوم به "Larsen C" را که منجر به این جدایی شد، تماشا می‌کردند و هنگامی که سرانجام جدا شد، این کوه یخ به نام "A-۶۸" با حدود ۶۰۰۰ کیلومترمربع مساحت، تبدیل به یکی از بزرگترین کوه‌های یخ شد که تاکنون ثبت شده است، اما این کوه یخ با ضخامت تنها چند صد متر نسبتاً نازک محسوب می‌شود.
توده‌ای به این بزرگی با نزدیکی به خطوط کشتیرانی می‌تواند باعث ویرانی‌های جدی شود، بنابراین ماهواره‌هایی مانند "کوپرنیکوس سنتیتل-۱"(Copernicus Sentinel-۱) از زمان جدایی این کوه یخ تاکنون مراقب آن هستند و بر آن نظارت دارند. ماهواره‌ها رصد می‌کنند که کوه یخ "A-۶۸" کجا می‌رود و چه مقدار یخ در مسیر حرکت خود از دست می‌دهد.
طبق گزارش‌ها، "A-۶۸" بخش عمده‌ای از دو سال اول حرکت خود را صرف شناور بودن در نزدیکی سرزمین یخی که از آن جدا شده بود، گذرانده است. در این مدت، یک تکه یخ کوچک از دست داد که "A-۶۸B" نامیده شد و کوه یخ اصلی به "A-۶۸A" تغییر نام داد.
این کوه یخ سرانجام در سپتامبر ۲۰۱۸ موفق شد از سرزمین مادری خود دور شود و شروع به شناور شدن و حرکت کند. در فوریه سال ۲۰۱۹ سرانجام به آب‌های آزاد رسید و شروع به حرکت به سمت شمال کرد.
این کوه یخ در آوریل ۲۰۲۰ نیز یک تکه یخ دیگر با نام "A-۶۸C" را از دست داد و با مسیری روشن‌تر سرعت آن شتاب گرفت و به سوی جزایر "ارکنی جنوبی"(South Orkney) روانه شد.
تا تاریخ پنج ژوئیه سال جاری، این کوه یخ از سرزمین مادری خود در مجموع ۱۰۵۰ کیلومتر (۶۵۲ مایل) دور شده است و اکنون که به آب‌های آشفته و گرم‌تر روانه شده است، انتظار می‌رود کمی سریع‌تر از هم شکسته شود.
ماهواره‌هایی مانند "Copernicus Sentinel-۱" بدون شک به نظارت بر "A-۶۸A" برای مشاهده تغییرات آن ادامه می‌دهند.
منبع: ایسنا