[ARTICLELINKWITHOUTTITLE]
برخورد با كارنامه از جنس ديگر
امتحانات و نتايج حاصل از آن جزو مهم‌ترين رويدادهای تحصيلي دانش‌آموزان و یکی از صحنه‌هاي مهم رويارويي و تعامل والدين با فرزندان است. گرفتن و آوردن كارنامه به خانه برای برخي از دانش‌آموزان از اتفاقات ناراحت کننده پس از ایام امتحانات است. و مرکز همه‌ی این ها نحوه‌ی برخورد والدین با کارنامه بچه است. مطلب زیر راهکارهایی جدید در این رابطه ارایه می‌کند.محصلاني كه از نتايج ضعيف كارشان نگرانند يا در برآورده ساختن انتظار والدين خود ناكام مانده‌اند به هر ترفندي متوسل مي‌شوند تا مانع اطلاع والدينشان از نتایج کارنامه‌شان شوند. به جاي آن كه كارنامه‌ها را «باز كنند» آن‌ها را «تا مي‌كنند» و در جيب‌شان پنهان مي‌كنند. اين موضوع محدود به دانش‌آموزان نيست. مديران ما هم چنين مي‌كنند. در كشورهاي پيشرفته مانند سوئد اگر مدرسه‌اي موفق به كسب نتايج مطلوب نشود در روزنامه آگهي مي‌كنند و كارشناسان را براي حل مشكل دعوت مي‌كنند. آن‌ها اشكالات را پنهان نمي‌كنند چون واقعا تشنه‌ي پيشرفت‌اند. اما بسياري از مديران مدارس ما نتايج دانش‌آموزان را در كشوی ميزشان قرنطينه مي‌كنند تا مبادا ديگران از آن باخبر شوند و بگويند «مديريت ضعيف بوده است». متوليان آموزشي ما سال‌هاست كه از ارايه گزارش علني ميانگين معدل دانش‌آموزان استان‌ها و شهرستان‌ها اجتناب مي‌كنند. همه‌ي اين‌ها نشان مي‌دهد حال و روز ما خوش نيست.ارايه گزارش عملكرد (كارنامه) بايد جهت ياري به كودك، والدين و نظام آموزشي ما عمل كند نه آن كه رويدادي مصيبت بار باشد.چگونه مي‌توانید از كارنامه براي كمك به فرزندتان استفاده كنيد؟ تنها لازم است سه اصل را رعايت كنيد.