به گزارش خبرنگار علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، دکتر محمدکاظم جعفری که در افتتاحیه هفتمین کنفرانس بین‌المللی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله سخن می‌گفت، خاطرنشان کرد: برگزاری مجموع کنفرانس‌های بین‌المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله فاصله بین علم تا عمل را در عرصه زلزله‌شناسی و علوم مربوطه کاهش می‌دهد. این بدین مفهوم است که مجموعه کنفرانس‌ها هدفی فراتر از تبادل نظر علمی داشته و در پی رفع معضلات اصلی کشور در حوزه خطرپذیری شهرها در برابر زلزله است که برای تحقق این امر علاوه بر بهره‌گیری از توان علمی متخصصان داخلی و خارجی در پی عملیاتی کردن راهکارهای علمی با کمک مسوولان اجرایی است.
رییس کنفرانس بین‌المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله خاطرنشان کرد: امروزه همه بر واقعیت لرزه‌خیزی اغلب مناطق کشور واقفند لذا دغدغه اصلی جامعه علمی و اجرایی کشور کاهش خطرپذیری لرزه‌ای و اجرایی سازی راه‌های علمی و عملی برون رفت از آن است.
وی با اشاره به تلاش‌های پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی در ارتقاء علمی و توان اجرایی کشور در این حوزه خاطرنشان کرد: پژوهشگاه از بدو شکل‌گیری در سال 1368 به زمین لرزه‌ها به مثابه یک آزمایشگاه طبیعی نگریسته و سعی داشته از تهدیدهای زلزله فرصت‌هایی را فراهم کند. مصداق این مدعا تحولات عظیم صورت گرفته در عرصه قانون‌گذاری و اجرا پس از وقوع زلزله‌های رودبار و منجیل و بم است که به شکل‌گیری سازمان مدیریت بحران، سازمان نظام مهندسی، تدوین آیین‌نامه‌های ساخت و ساز مقاوم و در نهایت سند کلی کاهش اثرات سوانح طبیعی منجر شد و اثرات مثبت مشهودی را بر جای گذاشت.
جعفری در ادامه برگزاری مانورهای سراسری زلزله در مدارس سراسر کشور را از دیگر اقدامات مؤثر پژوهشگاه به منظور فرهنگ‌سازی و ارتقاء دانش همگانی در زمینه مواجهه صحیح با زلزله در سطح خانواده‌ها عنوان کرد.
رییس هفتمین کنفرانس بین‌المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله در ادامه به انواع مخاطرات طبیعی که به شکل فزاینده‌ای کشور را به چالش می‌کشاند، اشاره کرد و گفت: روند تخریبی اغلب این مخاطرات نظیر ریزگردها، کاهش منابع آبهای زیرزمینی و خشکسالی ، کند و زمان‌بر است که می‌توان آنها را به بیماری‌های مزمن مثل فشار خون یا چربی خون بالا تشبیه کرد. در حالی که اثرات مخرب زلزله در این مثال همتراز و مشابه سکته قلبی یا مغزی است که به یکباره و بلادرنگ فرد را از پای در می‌آورد. به همین دلیل است که مسؤولیت متخصصان و مسوولان فعال در این حوزه کاملا جدی و حیاتی است.
خبرگزاری ایسنا