به گزارش سرویس علمی ایسنا به نقل از نیچر، این ماشین‌های مبتنی بر ژن می‌توانند هر دو داده دیجیتال و آنالوگ را پردازش کنند.
قطعه مرکزی آنها یک حسگر آستانه‌ای است که بیان ژن را به ترجمه دی.ان.ای تغییر داده و داده‌های شیمیایی آنالوگ را به خروجی باینری(جفتی) تبدیل می‌کند.
در واقع در این روش داده‌های پیچیده می‌توانند سبب واکنش‌هایی شوند که با زبان رایانه‌های عادی مطابقت دارد.
کاربردهای عملی این فناوری بسیار زیاد هستند و شما همراه با محاسبات همه منظوره، می‌توانید حسگرهای پیشرفته‌ای داشته باشید که می‌توانند محرک انواع مختلف مواد شیمیایی بسته به سطح برای دیگر مواد شیمیایی باشند.
برای مثال با استفاده از این روش در صورت بالا رفتن میزان گلوکز، می‌توان به تولید انسولین پرداخت یا در موارد دیگر انواع سرطانها را درمان کرد.
منبع: