اینقدر خجالتی نباش!

آیا می‌توانید آخرین باری را كه درون یك اتاق در میان افراد غریبه ایستاده بودید، به یاد بیاورید؟ آیا آن موقع احساس خجالت و بی دست و پایی كردید؟ آیا وقتی می‌خواهید از كسی یك سوال كوچك بپرسید، خجالت می‌کشید؟ آیا وقتی می‌خواهید برای انجام یك معامله یا خرید به كسی مراجعه كنید، مردد می‌شوید؟
صرف‌نظر از درونگرا یا برونگرایی افراد، همه انسان‌ها در زندگی و در بعضی شرایط و مسائل احساس خجالت می‌كنند. از لحاظ اجتماعی فقط افراد درونگرا كم‌رویی را تجربه نمی‌كنند. كم رویی عبارت است از احساس بدی كه فرد در مقابل اطرافیان دارد. کمرویی یک توجه غیر عادی و مضطربانه به خویشتن در یک موقعیت اجتماعی است که شخص دچار نوعی تنش روانی _ عضلانی می‌شود و رفتارهای غیر عادی از او سر میزند.

چرا افراد خجالت می‌كشند؟
خوب است از بعضی عوامل موثر در بروز خجالت آگاه شوید؛ تا با حذف آن‌ها، به مطلوب دست یابید. تربیت غلط خانوادگی، آلوده ساختن محیط خانه و فضای ذهن خویش به حالت‌های رعب، وحشت، تهدید، ترس، دلواپسی، مراقبت های شدید و افراطی از رفتارها و اعمال خود، مقایسه خود با دیگران، خود بزرگ بینی و خود کوچک بینی افراط گونه و عدم آگاهی از مهارت‌های اجتماعی، احساس تنهایی و ترس از مسخره شدن و مقبول واقع نشدن، بخشی از عوامل کم‌رویی می‌باشند.
هر کس در فضایی آلوده بدین عوامل، به سر برد، با نوعی احساس شرم، ترس، دلهره، گنه کاری، بی عرضگی و حقارت، رشد می کند و در نتیجه، همیشه خود را فردی ضعیف می‌بیند و جرأت هیچ اقدامی را در خویش نمی‌یابد! این فرد، حتّی از قضاوت دیگران درباره اعمال و رفتارش می‌پرهیزد؛ خود را از دید دیگران مخفی نگه می دارد و از انجام دادن عملی که مورد مشاهده و ارزیابی دیگران باشد، اجتناب می ورزد.
همه ما به دلایل مختلف و درجات متفاوتی این حس را تجربه می‌كنیم؛ اگرچه دلیل آن اغلب بین افراد مشترك است و به یكی از موارد زیر ختم می‌شود:

1. تصویر ضعیف از خود: این مسأله می‌تواند از دوره نوجوانی افراد شكل گرفته باشد؛ زمانی كه ویژگی‌های منحصر به فرد ما برای اطرافیان‌مان جالب به نظر نمی‌رسد و ما فكر می‌كنیم آنها بی‌ارزش هستند و سعی می‌كنیم خودمان را شبیه دیگران كنیم و در نتیجه دیگر خودمان نیستیم و حتی احساسات‌مان، احساسات واقعی ما نیست. این افراد معمولا حتی نمی‌دانند توانایی‌ها و استعدادهای واقعی‌شان در چیست؛ فقط فكر می‌كنند هر شخص دیگری نسبت به آن‌ها جالب‌تر و بهتر است.

2. فكر كردن بیش از حد به خود: هنگامی كه در كنار دیگران هستیم، نسبت به كارهایمان و آنچه انجام می‌دهیم، حساس‌تریم؛ به خصوص وقتی كه در مركز توجه همه باشیم. این فكر، در ما اضطراب ایجاد می‌كند و باعث می‌شود تمامی حركات‌مان برای خودمان سئوال‌برانگیز باشد و فكر كنیم آن‌ها را اشتباه انجام داده‌ایم! این مسأله می‌تواند افكارتان را به شكل یك كهكشان مارپیچی به سمت پائین سوق دهد.

3. برچسب زدن: وقتی كه خود را یك فرد خجالتی می‌شناسیم و این برچسب را روی خودمان می‌زنیم، از لحاظ روانی به مرور با این احساس خو گرفته و زندگی می‌كنیم و شاید برای همیشه در ما باقی بماند. هنگامی كه برچسب عمل یا صفتی را به خود می‌زنید، آن صفت به صورت ثابت روی شما باقی می‌مانند و با همان زندگی خواهید كرد.

توجه به خودآگاهی
دریابید كه جهان و نگاه همه افراد به شما نیست و مردم آنقدر گرفتاری دارند كه فرصتی برای نگاه كردن به شما نخواهند داشت. به جای اینكه دائم نگران خود باشید و خودتان را تماشا كنید، خودتان را یكی از افراد دیگر و جزء یكی از آنها بدانید. خود را در برابر موضوعی كه منجر به خجالتی شدن شما می‌شود مسلح كنید و افكار خود را در اختیار بگیرید، اولین قدم مبارزه و غلبه بر كم‌رویی، آگاهی و رفتن به سوی هرگونه تغییر و یا بهبود زندگی است.

متمایز بودن
باور كنید شبیه دیگران بودن خسته‌كننده و كسل‌كننده و داشتن تفاوت‌ها خوب است. در واقع بپذیرید كه شما مثل افراد عادی و معمولی جامعه نیستید و نمی‌خواهید آن‌گونه باشید. شبیه بقیه بودن شما را خوشحال نخواهد كرد. بپذیرید كه ویژگی‌های منحصر به فردتان می‌تواند شما را از بقیه متمایز كند.

راههای مبارزه با کمرویی
اگر كسى تصمیم جدى داشته باشد، می‌‏تواند با این مشكل مقابله كند و خود را درمان نماید و از حصار كم‏رویى رها شود و از توانمندی‌هایى كه دارد بهره ببرد:
1. در دادن سلام پیش قدم باشید.
2. بعد از سلام با جملات مرسوم، احوال‏پرسى كنید و اجازه بدهید افراد دیگر اول از شما جدا بشوند نه شما از آن‌ها.
3. در كارهاى اجتماعى، در محیط خانه و... در فعالیت های دسته جمعى شركت نموده و نقش فعالى را بپذیرید.
4. هنگام صحبت با دیگران یا در مقابل جمع به اعضاى بدن خود (دست، پا، نحوه صحبت و...) هیچ توجهى نكنید و توجه خود را بر مطلبى كه می‌گویید متمركز نمایید.
5. قبلاً مطلبى را كه می‌‏خواهید در مقابل جمع بازگو كنید چندین بار در مقابل آینه تكرار كرده، فرض كنید در مقابل جمع هستید.
6. سعى كنید بر آنچه می‌‏خواهید بگویید تسلط كافى داشته باشید.
7. اگر با شكست مواجه شدید، خود را نبازید و براى بار دیگر خود را آماده انجام آن كار نمایید.
8. قبل از این كه در مقابل جمع قرار بگیرید به خود تلقین كنید كه «می‌‏توانم در مقابل جمع صحبت كنم».
9. زمانی که حالت اضطراب در شما ایجاد می شود سعى كنید همه ماهیچه‌‏هاى بدنتان را آرام کنید.
10. براى شكستن جو حاكم بر جمع و آرامش در صحبت كردن سعى كنید داستان‏‌هاى كوچك، طنز، لطیفه‌‏هاى شیرین و مناسب را كه افراد خبره در جلسات سخنرانى بیان می‌كنید، در دفترچه‏‌اى یادداشت كنید و در شرایط مقتضى از آنها استفاده نمایید.

منبع: تبیان

دسته بندی اخبار

به کانال رسمی مبتکران در تلگرام بپیوندید