تربیت صحیح فرزند و برقراری ارتباط مناسب با او از اصول زندگی به شمار می‌رود
قوانین تربیت فرزندانکودکان باید به طور کامل با حد و حدود و خط قرمزها آشنا باشند و به وضوح بدانند چه کارهایی پذیرفته و کدام یک غیر قابل قبول هستند. با تعیین حد و حدود برای فرزندتان مشخص می‌کنید، از وی چه انتظاری دارید و محدوده آزادی عمل او تا کجاست.
این ده قانون تربیت مهم ترین اصول تربیتی هستند که بیش‌ترین کارآمدی را دارند و در اکثر موارد صدق می‌کنند.
1 - تحسین و پاداش در اصول تربیتی فرزندان بهترین پاداش برای کودکان تعریف، تمجید، تحسین و محبتِ شماست.
استفاده از اسباب بازی و خوراکی‌های متنوع برای پاداش به کودکان الزامی نیست. شاید استفاده از تابلوی ساده‌ای که در آن‌ها رفتار خوب فرزندتان را با یک ستاره پاداش دهید، موثرترین تمجید از وی باشد.
2 - ثباتِ قدم و استمراروقتی مقرراتی را برای کودکتان تعیین می‌کنید، نباید آن را به سادگی تغییر دهید.
اغلب والدین برای برقراری آرامش در خانه و یا پایان دادن به گریه فرزندانشان، قوانین را نقض می‌کنند اما اگر قاعده‌ای را تعیین کردید، هیچ کس (همسرتان، مادربزرگ و حتی خود شما) نباید آن را نقض کند و همگی باید آن را محترم بشمارید. قانون وقتی قانون است که همه آن را رعایت کنند و در برابر آن مطیع باشند. اگر در جامعه امروزین ما رعایت قانون نهادینه نشده به علت این است که والدین قواعد مناسبی تعیین نکرده‌اند و اصول تربیتی را زیر پا گذاشته‌اند.
3 - برقراری روال معیننظم و روال مشخصی را در خانه برقرار کنید. مهم‌ترین اصول تربیتی در برقراری روال معین در زندگی؛ تعیین وقت دقیق خوابیدن، بیدار شدن و غذا خوردن است. وقتی روال مشخصی را در زندگی برقرار کردید، فقط در موارد خاص مانند زمان سفر یا بیماری می‌توانید کمی انعطاف به خرج دهید.
تربیت صحیح فقط با وجود نظم امکان‌پذیر است اما این فقط فرزند شما نیست که باید نظم را رعایت نماید بلکه تمام اعضای خانواده باید منظم باشند تا کودک منظم زندگی کند و امکان تربیتش فراهم شود. تعیین روال مشخص، چهارچوبِ برنامه خانواده است و باید آن را حفظ کرد اما افراط نکنید و عاقلانه انعطاف به خرج دهید چرا که بی شک خانه پادگان نیست.
4 - حدو حدود و خط قرمزها در اصول تربیتی کودکان باید به طور کامل با حد و حدود و خط قرمزها آشنا باشند و به وضوح بدانند چه کارهایی پذیرفته و کدام یک غیر قابل قبول هستند. با تعیین حد و حدود برای فرزندتان مشخص می‌کنید، از وی چه انتظاری دارید و محدوده آزادی عمل او تا کجاست.
5 - اصول تربیتی و نظم حفظ حد و حدود و خط قرمزها با رعایت نظم امکان‌پذیر می‌شود و نظم یعنی نظارتی قاطعانه و عادلانه. برای برقراری نظم راه‌های متفاوتی مانند قاطعیت در صحبت کردن یا هشداری ساده با حرکت انگشت سبابه وجود دارد، اما نکته پر اهمیت این است که هرگز نباید نظم را با استفاده از خشونت و تنبیه برقرار کنید.
6 - هشدارهاهشدار دو نوع است.در هشدار نوع اول برنامه بعدی روزانه را به اطلاع کودک می‌رسانید. برای مثال به او اطلاع می‌دهید که به زودی باید آماده رفتن به تخت شود یا اینکه تا چند دقیقه دیگر سفره غذا پهن می‌شود. در هشدار نوع دوم رفتارِ نامناسب فرزندتان را به او گوشزد می‌کنید ، با توجه به اصول تربیتی به او فرصت می‌دهید تا رفتار خود را تصحیح کند.
7 - انتظارهابهتر است به فرزندتان بگویید چه انتظاری از او دارید و چه رفتاری را می‌پسندید. برای این منظور ، با او راجع به خواسته‌هایتان صحبت کنید اما از ارائه توضیح اضافه، استدلال و پیچیده کردن موضوع پرهیز کنید و فقط نکته اصلی را به ساده‌ترین شکل ممکن بیان کنید. به خاطر بسپارید؛ توضیح‌های خود را متناسب با سن فرزندتان بیان کنید و از آن‌ها سوال کنید آیا متوجه شده که چرا چنین انتظاری از او دارید یا خیر، تا این که به تدریج نظم مورد نظر شما را بپذیرد.
8 - محدودیت هاخونسرد بوده و بر اعصاب خود مسلط باشید. بدون شک تصمیم نهایی بر عهده شما والدین است. نافرمانی را نباید با خشم و فریاد پاسخ دهید، همچنین اجازه ندهید ، کودکان به سهولت با اعصابتان بازی کنند
9 - مسئولیت پذیریکودکان در نهایت روزی بزرگ خواهند شد پس به آن‌ها اجازه رشد بدهید. به آن‌ها امکان دهید، کارهای کوچک را خودشان به تنهایی انجام دهند و موفقیت‌های هر چند ناچیز به دست آورند تا اعتماد به نفسشان پرورش یابد و مهارت‌های زندگی و توانایی‌های اجتماعی در آن‌ها تقویت شود. اما یادآوری می‌کنم که انتظارهای شما باید متناسب با سن و توانایی‌های آن‌ها باشد، در غیر این صورت به در اصول تربیتی به جای برنده شدن ، بازنده بودن را به فرزند خود می‌آموزید.
10 - آسودگی خیال و آرامش وقتِ اختصاصی برای تمام اعضای خانواده (حتی خود شما) از اهمیت فراوانی برخوردار است. علاوه بر آن باید بدانید که قصه گفتن و در آغوش کشیدن کودک ، روش‌های مناسبی برای آرام کردن او و اصول تربیتی فرزند هستند.
به دلیل آن که توجه ترکیبی از تایید کلامی و غیر کلامی است، اعضای خانواده باید از طریق گفتار و رفتار، به یکدیگر اطمینان خاطر بدهند که برای همدیگر مهم و دوست داشتنی هستند و این قانون فقط شامل ِ حالِ کودکان نمی‌شود بلکه در مورد شما و همسرتان نیز صادق است.