اخبار
چهارشنبه، 01 اسفند 1397
افراد مبتلا به فراموشی در لحظه زندانی می‌شوند

افراد مبتلا به فراموشی در لحظه زندانی می‌شوند



پژوهشگران استرالیایی در بررسی جدیدی دریافتند افراد مبتلا به نوع خاصی از فراموشی، نمی‌توانند برخی از افکار را داشته باشند و همیشه در یک لحظه به سر می‌برند.

 

به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، افکار پوچ، فکر کردن در مورد گذشته و برنامه‌ریزی در مورد آینده، بخش قابل توجهی از افکار روزانه را اشغال می‌کنند. پژوهش جدید "دانشگاه سیدنی"(USYD) استرالیا نشان می‌دهد بیماران مبتلا به نوع خاصی از فراموشی زودرس، توانایی داشتن این افکار را به طور کامل از دست می‌دهند و دائما در یک زمان حبس می‌شوند.
این پژوهش نشان می‌دهد که نحوه تغییرات متفاوت ساختاری در مغز می‌توانند توانایی شخص را برای ورود به فرآیندهای انتزاعی تحت تاثیر قرار دهند. در این پژوهش، سه گروه از بیماران مورد بررسی قرار گرفتند که 37 نفر تحت کنترل سلامت قرار داشتند، 24 نفر به آلزایمر مبتلا بودند و 37 نفر از "فراموشی فرانتوتمپورال"(FTD) رنج می‌بردند.
فراموشی فرانتوتمپورال، نوعی از فراموشی زودرس است که معمولا در اواخر 40 سالگی ظاهر می‌شود. افراد مبتلا به این نوع از فراموشی، نورون‌های "اسپیندل"(spindle) لوب‌های پیشانی یا گیجگاهی را از دست می‌دهند.
"مویرین آیریش"(Muireann Irish)، استادیار دانشگاه سیدنی گفت: افراد مبتلا به فراموشی فرانتوتمپورال، در فکر کردن بسیار سخت‌گیر هستند. آنها نمی‌توانند جایگزینی را برای راه‌حل‌های مورد نظر خود تصور کنند و یا از برنامه‌های روزانه خود منحرف شوند. ما در پژوهش‌های پیشین نشان داده‌ایم که توانایی این افراد در به یاد آوردن گذشته و تصور کردن آینده، به شدت به خطر می‌افتد؛ در نتیجه این افراد در لحظه زندانی می‌شوند.
وی افزود: ما در این بررسی دریافتیم بزرگسالان سالم به افکار خود اجازه می‌دهند از یک محرک به ماجراها و ایده‌های جالب‌تر برسند اما شرکت‌کنندگانی که به فراموشی فرانتوتمپورال مبتلا هستند، گرفتار یک محرک می‌شوند. هنگامی که از این افراد پرسیدیم به چه چیزی فکر می‌کنند، پاسخ دادند به هیچ چیزی فکر نمی‌کنند و یا تنها به خود محرک می‌اندیشند.
پژوهشگران باور دارند که این کشف جدید، بینشی متقاعدکننده درباره نحوه تاثیر تغییرات عصب مغزی بر تغییرات رفتاری ارائه می‌دهد. ایریش ادامه داد: این پژوهش، به ما امکان می‌دهد نتیجه از دست دادن یک ظرفیت بنیادین انسانی را بررسی کنیم.
این پژوهش، در مجله "PNAS" به چاپ رسید.


منبع:
 ایسنا