فرزند مسئولیت پذیر کسی است که در انجام تکالیف مدرسه، بیدار شدن، آماده شدن برای مدرسه، عبادت، نظافت شخصی و ... روی پای خودش میایستد و به دیگران (والدین) متکی نیست.
مسئولیت پذیری به این معنا است که فرزند ما قدرت تصمیم گیری مناسب و مؤثر داشته باشد تا بتواند در پی این تصمیم ها به نتایج مثبتی در زندگی دست یابد؛ بنابراین، انجام کارهای منزل بردن باله ها، شستن ظرف ها، مرتب کردن رختخواب، جمع کردن بستر و... گرچه برای اداره منزل، اهمیت دارند و زمینه های مسئولیت پذیری را فراهم میآورند اما به معنای مسئولیت پذیری فرزند نیستند.