به گزارش سرویس علمی ایسنا، این هواپیمای خورشیدی که قرار بود تنها یک شب در شهر چونگ‌کینگ در جنوب غرب چین توقف کند، اکنون برای دو هفته و نیم در آنجا زمین‌گیر شده و علت آن، بد بودن آب‌وهوا و شدت سرعت وزش باد است.
از آنجایی که سولار ایمپالس دو از وسعتی مشابه یک هواپیمای بوئینگ 747 اما سبکی یک خودرو برخوردار است، به شرایط تقریبا عالی برای ادامه پرواز خود نیاز دارد.
این هواپیما توسط برتراند پیکارد، خلبان سوئیسی در تاریخ 31 مارس (11 فروردین) درشهر چونگ‌کینگ فرود آمد و قرار بود روز بعد به سمت شهر نانجینگ در شرق چین پرواز کند.
اما این هواپیمای خورشیدی در صورتی که سرعت وزش باد بیشتر از چهار گره (هفت کیلومتر در ساعت) باشد، به دلیل سبکی وزنش نمی‌تواند پرواز ایمنی را در این شرایط تجربه کند؛ از این رو، هنوز شرایط آب‌وهوایی مناسب برای برخاست آن مهیا نشده است.
تیم پیکارد و آندره بورشبرگ، طراحان سوئیسی این هواپیما در ابتدا می‌دانستند که پیشرفت آنها احتمالا آهسته خواهد بود، اما بنظر می‌رسید که طولانی‌ترین انتظار آنها پیش از عبور از اقیانوس آرام و آتلانتیک باشد. انتظار اجباری برای بیش از دو هفته در چونگ‌کینگ به هیچ وجه ایده‌آل این خلبانان نبوده است.
آخرین تلاش آنها برای پرواز در روز 15 آوریل (26 فروردین) به دلیل بدی آب‌وهوا به تعویق افتاد؛ از این روز این تیم قصد دارد چند روز دیگر مجددا تلاش خود را از سر بگیرد.
ظاهرا این تاخیر همچنان سولار ایمپالس دو را از برنامه پرواز پنج ماهه‌اش عقب نخواهد انداخت، زیرا در حالت عادی نیز نمی‌تواند پیش از بلندتر شدن روزها در نیمکره شمالی زمین از فراز اقیانوس آرام پرواز کند.
سفر به چونگ‌کینگ یک پرواز نسبتا طولانی بود که مسافت 1459 کیلومتر را طی 20 ساعت و 29 دقیقه پوشش می‌داد؛ این در حالیست که سفر به نانجینگ نیز مشابه آن بوده و سولار ایمپالس دو باید 1190 کیلومتر را طی زمان تخمینی 20 ساعت طی کند.
اما مسیر بعدی که یک پرواز پنج روزه بدون توقف از روی اقیانوس آرام به هاوایی است، بسیار طولانی‌تر بوده و مسافت 8172 کیلومتر را پوشش می‌دهد.
بورشبرگ اکنون برای چکاپ‌های پزشکی به سوئیس سفر کرده، اما هفته آینده به تیم می‌پیوندد.
پرواز موفق سولار ایمپالس دو از ابوظبی در روز 9 مارس (19 اسفند) دستاورد مهمی برای پیکارد و بورشبرگ پس از 13 سال تحقیقات و آزمایش محسوب می‌شد. این هواپیمای خورشیدی از عمان به احمدآباد و بنارس در هند سفر کرد، سپس پروازش را به ماندالای در برمه و چونگ‌کینگ در چین ادامه داد. پرواز بعدی به نانجینگ در شرق چین بوده که پس از آن سفر پنج روزه بدون توقف به هونولولو در هاوایی و سپس پرواز از روی آمریکا خواهد بود.
سفر بر روی آمریکا شامل توقف‌هایی در فونیکس، آریزونا و فرودگاه جی‌اف‌کندی در نیویورک خواهد بود که پس از آن، سولار ایمپالس دو پرواز خود را از روی دریای آتلانتیک یا به سمت جنوب اروپا یا شمال آفریقا ادامه خواهد داد.
مرحله پایانی سفر هواپیمای خورشیدی از هر کدام از موقعیت‌های انتخابی در اروپا یا آفریقا به سمت ابوظبی خواهد بود که در آنجا، فرود نهایی خود را انجام خواهد داد. همه مراحل این سفر بدون استفاده از حتی یک قطره سوخت بوده و تحول بزرگی در فناوری انرژی خورشیدی محسوب می‌شود.
پیکارد و بورشبرگ که بطور شیفتی هدایت هواپیما را بر عهده خواهند داشت، باید با برخی شرایط آزمایشی در داخل هواپیما، در زمان پرواز بدون توقف پنج روزه خود به سمت هاوایی کنار بیایند. آنها از یوگا و تلقین به نفس برای سرگرم نگهداشتن خود استفاده می‌کنند.
اطاقک خلبان هواپیمای خورشیدی از هیچ گرمایشی برخوردار نیست و خلبانان نمی‌توانند طی پرواز پنج روزه خود بایستند یا راه بروند و در عوض آنها می‌توانند روی صندلی خود تکیه داده و ورزش یا استراحت کنند. آنها برای استفاده از دستشویی نیز نمی‌توانند صندلی خود را ترک کنند و برای این کار از محفظه تعبیه شده در صندلی استفاده می‌کنند.
اگرچه این خلبانان می‌توانند در زمان پرواز کارهای بهداشتی مانند مسواک زدن را انجام دهند، اما نمی‌توانند ریش خود را بتراشند، زیرا وزن اضافی یک ریش‌تراش هم می‌تواند برای هواپیما سنگین باشد.
برای غذا خوردن، خلبانان باید چیزهایی را مصرف کنند که برای بدنشان ماندنی و باارزش باشد. مصرف روزانه آنها شامل 2.4 کیلوگرم غذا، 2.5 لیتر آب و یک لیتر نوشیدنی‌های ورزشی است. آنها این رژیم غذایی را بر اساس برنامه‌ای که شرکت نستله برای هر خلبان طراحی کرده، رعایت می‌کنند.
خبرگزاري ايسنا