به گزارش سرویس علمی ایسنا، یکی از بالقوه‌ترین داروهای شناسایی‌شده در این مطالعه به نام میکونازول (miconazole)، برای درمان بیماری پای ورزشکار (Athlete's foot) - نوعی عفونت که توسط عامل قارچی بر روی پا ایجاد می‌شود - به کار می‌رود و داروی دیگر نیز به نام کلوبتازول (clobetasol) برای درمان نوعی عارضه پوستی به نام اگزما کاربرد دارد.
زمانی که این داروها به طور نظام‌مند به مدل‌های موش‌های مبتلا به ام‌اس اعمال شدند، قادر به بازتولید سلول‌های آسیب‌دیده مغز و معکوس‌کردن معلولیت ناشی از آن شدند.
دانشمندان پیش‌تر می‌دانستند سلول‌های بنیادی در سراسر سیستم عصبی افراد بزرگسال وجود دارند که قادر به ترمیم‌کردن آسیب ناشی از ام‌اس هستند، اما تا پیش از این، آن‌ها شیوه‌ای برای فعال‌کردن این سلول‌های بنیادی ارائه نداده بودند.
رویکرد جدید تیم تحقیقاتی دانشگاه کیس‌وسترن رزرو، یافتن داروهایی است که بتوانند سلول‌های بنیادی موسوم به oligodendrocyte progenitor یا OPCs خود بدن فرد را برای جایگزین‌کردن سلول‌های از دست‌رفته مغز در بیماران ام‌اس فعال کنند.
یافته‌های جدید، نویدبخش‌ترین تلاش‌ها برای درمان میلیون‌ها بیمار در سراسر جهان است که از بیماری ام‌اس رنج می‌برند.
این بیماری شایع‌ترین اختلال عصبی مزمن در میان بزرگسالان جوان است و از سلول‌های ایمنی نابهنجار ناشی می‌شود؛ این سلول‌ها پوشش محافظت‌کننده موجود در اطراف سلول‌های عصبی مغز و نخاع به نام میلن را نابود می‌کنند.
بدون وجود میلن، سیگنال‌های عصبی در طول عصب‌ها به درستی منتقل نمی‌شوند و با گذشت زمان، توانایی بیمار برای راه‌رفتن، گرفتن اجسام یا حتی دیدن فرسایش می‌یابد.
بنابر اعلام تیم علمی حاضر در این پروژه، هنوز راه زیادی تا استفاده بیماران از این رویکرد مانده است.
جزئیات این تحقیق در مجله Nature منتشر شده است.
خبرگزاري ايسنا