به گزارش سرویس فناوری ایسنا، امروزه دو نوع حافظه کامپیوتری داریم و بدون آن‌ها، کامپیوتر ما قادر به ذخیره و بازیابی اطلاعات نیست. نوع اول، حافظه فرار است که می‌تواند مقدار زیادی داده را در زمان کوتاهی محاسبه نماید، اما نیاز به جریان مداوم برق دارد در غیر این صورت اطلاعات را از دست می‌دهد. نوع دیگر، حافظه‌های غیرفرار مانند سی-دی یا فلاش هستند که به منبع برق نیاز ندارند، اما سرعت آن‌ها بسیار کندتر است. گزینه پیشنهادی جدید، مموری‌های مغناطیسی است که سرعت پردازش و عدم نیاز به انرژی را ترکیب می‌کنند. این مموری‌ها، اطلاعات را به عنوان یک داده مغناطیسی ذخیره می‌کنند نه یک بار الکتریکی.
بزرگترین مشکل این فناوری قیمت بسیار بالای انرژی آن است. برای برنامه‌نویسی(MJT magnetic tunnel junctions)،اصلی‌ترین نانوجزء مموری مغناطیسی، ولتاژ الکتریکی به آن اعمال می‌شود. اگر زمان کافی نباشد، برنامه‌نویسی نادرست انجام می‌شود. در نتیجه برای برنامه‌نویسی قابل اعتماد، باید زمان بیشتری به آن داده شود. لذا این استراتژی در برنامه‌نویسی منجر به مصرف انرژی قابل توجهی می‌شود.
محققان نشان دادند که این‌گونه برنامه‌نویسی می‌تواند یک مزیت باشد. آن‌ها اولین افرادی هستند که از MJT به عنوان یک سیناپس (اتصال) - الهام گرفته از مغز انسان -استفاده کرده‌اند. مغز انسان با انرژی بسیار کم، اطلاعات زیادی را می‌تواند پردازش کند. مسلماً با توسعه اولین نمونه از این سیستم حافظه (الهام گرفته از عصب)، چالش‌های جدیدی به وجود خواهد آمد.
برای اطلاعات بیشتر می‌توانید به مجله IEEE Transactions on Biomedical Circuits and Systems مراجعه نمایید.
خبرگزاری ایسنا