به گزارش سرویس علمی ایسنا منطقه خراسان، محققان موسسه فناوری کالیفرنیا دریافتند، وقتی یک پشه بالغ ماده به یک وعده غذایی خونی نیاز دارد تا فرزندان کوچک خود را تغذیه کند، به دنبال یک میزبان -عمدتا انسان‌ها- می‌گردد.
بسیاری از حشرات از جمله پشه‌ها، به بوی گاز دی‌اکسیدکربن که انسان‌ها و دیگر حیوانات به طور طبیعی از طریق بازدم بیرون می‌دهند، جذب می‌شوند. در عین حال، پشه‌ها می‌توانند از راه‌های دیگری نیز حضور یک انسان را در فاصله نزدیک تشخیص دهند. آنها از بینایی برای زیر نظر گرفتن یک میزبان و از علائم دمایی برای تشخیص گرمای بدن استفاده می‌کنند.
اما پشه‌ها چگونه این اطلاعات را با هم ترکیب می‌کنند تا نقشه دستیابی به وعده غذایی‌شان را تکمیل کنند؟
برای درک اینکه پشه‌ها چگونه و چه‌موقع از هر یک از این نوع اطلاعات حسی استفاده می‌کنند، محققان تعدادی پشه ماده گرسنه را در داخل یک تونل باد رهاسازی کردند که در داخل آن چگونگی پاسخ به اطلاعات حسی مختلف به طور مستقل کنترل می‌شد. در یک بخش از آزمایش‌ها، دی‌اکسیدکربن با غلظت بالا به داخل تونل تزریق شد تا سیگنا‌لهای تولید شده توسط یک انسان سالم شبیه‌سازی شود.
در هر آزمایش، محققان 20 پشه را به داخل تونل باد رهاسازی کرده و از دوربین‌های ویدئویی و نرم‌افزار ردیابی سه‌بعدی برای دنبال کردن مسیر آنها استفاده کردند. با تزریق دی‌اکسیدکربن، همان‌طور که انتظار می‌رفت پشه‌ها این رد را دنبال کردند.
فلوریس ون بورگل، یکی از همکاران این کار تحقیقاتی گفت: ما در آزمایش‌های قبلی با مگس‌های سرکه دریافتیم که تماس با یک بوی جذاب منجر می‌شود که حشره بیشتر جذب ویژگی‌های بصری شود.
اطلاعات جمع‌آوری شده از این آزمایش‌ها محققان را قادر ساخت که مدلی از نحوه پیدا کردن میزبان توسط پشه‌ها از فواصل مختلف ترسیم کنند. آنها تصور می‌کنند که از فاصله 10 تا 50 متری، یک پشه بوی دی‌اکسیدکربن بدن میزبان را استشمام میکند. وقتی پشه نزدیک‌تر می‌شود و در فاصله پنج تا 15 متری میزبان قرار می‌گیرد شروع به دیدن آن میکند. سپس با راهنمایی نشانه‌های بصری، گرمای بدن میزبان را در فاصله کمتر از یک متر حس میکند.
درک چگونگی عملکرد مغز در ترکیب اطلاعات مربوط به حس‌های مختلف و استفاده از این اطلاعات برای تصمیم‌گیری، یکی از چالش‌های اصلی در علوم عصبی است. این یافته نشان می‌دهد که پشه‌ها هرگز وقت خود را برای یافتن اهداف اشتباه هدر نمی‌دهند.
این یافته‌ها در مجله Current Biology منتشر شده است.