به گزارش سرویس علمی ایسنا، این تلاش امید بقای آتی موش‌خرمای سیاه‌پا را بازیابی می‌کند؛ این موجودات بومی امریکای شمالی بوده و به شدت در معرض خطر هستند.
به گفته دیوید ویلت، دانشمند ارشد و رئیس مرکز بقای گونه‌ها در موسسه زیست‌شناسی حفاظتی اسمیتسونیان، این نخستین مطالعه برای ارائه شواهد تجربی مبنی بر آن است که انجام لقاح مصنوعی با اسپرم ذخیره‌شده به مدت طولانی نه تنها امکان‌پذیر است بلکه همچنین برای تنوع ژنتیکی یک گونه در معرض خطر، کارآمد است.
در واقع، این موفقیت نمونه عالی از چگونگی اثرگذاری مثبت حفاظت از اسپرم بر برنامه‌های بازیابی گونه‌هاست.
طی چند سال گذشته، تیم علمی در حال توسعه فناوری احیای کمکی مانند لقاح مصنوعی و انجماد مایع منی بوده است. آن‌ها لقاح مصنوعی لاپاراسکوپی موفقی را برای موش‌خرمای سیاه‌پا ارائه دادند.
در این روش، گونه‌های ماده تخمک‌گذار هستند و این بدین معناست که خود فرآیند جفت‌گیری، رحم را بر آن می‌دارد که تخمک‌هایش را آزاد کند. محققان نوعی درمان هورمونی ارائه دادند که به طور مصنوعی موجب رخداد تخمک‌گذاری می‌شود؛ آن‌ها سپس اسپرم تازه یا منجمد را مستقیما وارد رحم گونه ماده کردند.
پرسنل علمی با اندازه‌گیری وزن و نظارت از راه دور بر آشیانه‌های این ماده‌ها با استفاده از دوربین‌های مداربسته، ماده‌های باردار را زیر نظر داشتند.
یافته‌های تیم علمی اهمیت بانک اسپرم و دیگر مواد زیستی متعلق به گونه‌های حیوانی در معرض خطر را نشان می‌دهد.
جزئیات این تحقیق در مجله Animal Conservation ارائه شد.
منبع:ایسنا