به گزارش سرویس علمی ایسنا، به گفته محققان، ورودی حسی به عنوان عامل اصلی که چگونگی درک انسان از فضا را تعیین می‌کند، برای دهه‌های متوالی غالب بوده است.
یافته‌های جدید محققان اکنون این نقطه‌نظر را به چالش کشیده است.
محققان برای این آزمایش، سه بیمار مبتلا به صرع را مورد بررسی قرار داده و فعالیت الکتریکی عصب آن‌ها را با دستگاه الکتروآنسفالوگرام ثبت کردند. همزمان این بیماران تحت یک آزمایش واقعیت مجازی دوربری قرار داشتند. چنین اقدامی آن‌ها را قادر ساخت تا چگونگی اجرای حرکات در فضا را بدون تلاش بصری یا حرکتی مستقل تجربه کنند.
غلبه و دامنه فعالیت نورونی فرکانس پایین در هیپوکامپ که مسؤول جهت یابی فضایی است، بدون تغییر باقی ماند این امر بدین معنی است که فرآیند حسی و حرکتی یک بخش حیاتی برای جهت‌یابی نیست.
محققان با بررسی تعداد نوسانات رایج یا حرکات نوسانی در زمان دوربری موفق به شناسایی داده‌های مکانی شدند که می‌توانند فاصله دوربری را طبقه‌بندی کنند. نتایج این تحقیق نشان داد که داده‌های حسی مرتبط با حرکت برای تولید نوسانات فرکانس پائین در هپیوکامپ در زمان جهت‌یابی ضروری نیست.
منبع: