به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه خراسان و به نقل از گیزمگ، زنبورها با استفاده از نور در مناطق پوشیده از گیاه حرکت می‌کنند و با جایی برخورد ندارند، محققان امیدوارند از این تکنیک حرکت برای ساخت ربات‌های کوچک استفاده کنند.
بیش از یک قرن است که متفکرین دانش هوانوردی از طبیعت الهام می‌گیرند. دانشمندانی هم که هواپیماهای کوچکی می‌سازند از این ایده استفاده می‌کنند.
درک اینکه چگونه زنبورعسل با وجود ضعف بینایی با خیال راحت از جنگل‌های انبوه عبور می‌کند و با جایی برخورد ندارد به دانشمندان در ساخت ربات‌های پرنده با قابلیت مشابه کمک می‌کند که این امر در استقلال پهپادهای کوچک موثر است.
جنگل‌های انبوه مملو از شاخ و برگ، می تواند مانعی برای حرکت حشرات و کاهش سرعت آنها باشد. در واقع حشرات چگونه شکاف بین حرکت را شناسایی می‌کنند، با اینکه مغز آنها کوچک و بینایی آنها ضعیف است.
محققان دانشگاه لوند سوئد در حال بررسی بر روی ترفندهای حیوانات برای حرکت در فضاهای تنگ هستند.
پژوهشگران، زنبور ارکیده سبز را مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که حشره با استفاده از نور مسیر خود را در بین شاخ و برگ‌های جنگل‌های انبوه شناسایی می‌کند. این حشره شدت نور را مورد سنجش قرار می‌دهد تا دریابد که این شدت نور، فضای کافی برای عبور هست یا نه.
حشره با استفاده از روشنایی مسیر عبور احتمالی خود را بررسی و سپس از محل عبور می‌کند، بدون اینکه با جایی برخورد کند.
محققان اظهار کردند: یکی از دلایلی که حشرات حرکت موثری دارند، این است که نحوه کارکردن مغز آنها با انسان متفاوت است.
مغز انسان، اطلاعات بسیاری را در خود دارد اما زنبورها و حشرات دیگر بیشتر اطلاعات انتخابی را در مغز ذخیره و عموما به جای جزئیات از الگوها استفاده می‌کنند.
امیلی بیرد، سرپرست این بررسی، استراتژی خود را توضیح داد و گفت: زنبورها سرعت و ارتفاع خود از سطح زمین را اندازهگیری و سپس با سرعت الگویی که می‌بینند را بررسی می‌کنند.
این تاکتیک به گونه‌ای است که زمانی که زنبور با منطقه‌ای پر از گیاه روبرو شود، به صورت خودکار از سرعت خود می‌کاهد و این امر منجر می‌شود تا با مانعی برخورد نکند.
بیرد در ادامه عنوان کرد: این سیستم بسیار ساده است و به احتمال زیاد حیوانات دیگری هم با همین روش از نور برای تعیین مسیر استفاده می‌کنند. علاوه بر این ربات‌های سبک وزن مثل پهپادها هم از این روش استفاده خواهند کرد و طی پنج تا 10 سال آینده این ایده عملی خواهد شد.
نتایج این بررسی در مجله Proceedings of the Royal Society B منتشر شده است.
منبع: