به گزارش ایسنا و به نقل از ساینس، دانشمندان برای اولینبار سیستم آب و هوایی یک سیاره گازی غولپیکر در خارج از منظومه شمسی را کشف کردند.
محققان اظهار کردند: ابرها و بادهای خشن این جهان دوردست، از کوراندوم تشکیل شدهاند که سازنده یاقوت و یاقوت کبود است.
این مواد با رسیدن به دمای روزانه 2500 درجه سانتیگراد با تبخیر به طور کامل پخش میشوند.
دیوید آرمسترانگ از دانشگاه وارویک اظهار کرد: این حالت، جهنمی است.
وی افزود: این بادها رنگ خاصی دارند، اما درباره ترکیب آنها هنوز مطمئن نیستیم و یک حدس و گمان است.
آرمسترانگ عنوان کرد: این رنگ بستگی به اتمسفر دارد، اما هرچه که هست بسیار خیرهکننده است.
نام سیاره مورد نظر HAT-P-7B است و بیش از هزار سال نوری از زمین فاصله و جرمی 500 برابر زمین دارد.
این سیاره در صورت فلکی ماکیان، مشتری داغ شناخته میشود و یک زیر مجموعه از غولهای گازی است که اندازه، جرم و ترکیبی مشابه مشتری دارد، حول ستاره مادر خود میگردد و درجه حرارت آن بسیار زیاد است.
اواخر سال گذشته، نقشه آبوهوایی مشابه سیاره داغ مشتری به نام HD 189733b ساخته شد و در فاصله 63 سال نوری صورت فلکی روباهک قرار گرفته است.
در حال حاضر، دانشمندان بر اساس سیستم آبوهوایی HAT-P-7B در چهار سال، دقیقترین شرایط را در سیارههای دوردست بررسی کردند.
هانا ویکفورد، از مرکز فضایی گودارد، اظهار کرد: با استفاده از جدول زمانی چهار ساله، امکان مطالعه در عمق این سیارات آغاز شده است.
درک کامل ما از این سیارهها و ابرها در اتمسفر ابتدای راه است.
تیم محققان دو گزینه برای مواد ساخته شده ابرها در نظرگرفتهاند: فرم کریستالی اکسید آلومینیوم که در یاقوت و یاقوت کبود است و پروسکایت، ماده معدنی اکسید تیتانیوم کلسیم که در سلولهای خورشیدی وجود دارد.
به نظر میرسد کوراندوم بهترین گزینهای است که تاکنون شناخته شده است.
نتایج بررسیها نشان داده است مواد کافی برای تشکیل یک ابر نوری ضخیم کوراندوم وجود دارد، اما در مورد پروسکایت، این احتمال کمتر بوده، به این دلیل که آلومینیوم از تیتانیوم فراوانتر است.
تعداد فرضیات در این مورد زیاد است؛ پروسکایت رد نمیشود، اما کوراندوم احتمال بیشتری دارد.
با تجزیه و تحلیل دادهها از تلسکوپ فضایی کپلر ناسا، محققان توانستند تغییرات در شدت نور این سیاره دوردست را نظارت و شرایط آبوهوایی این سیاره را بررسی کنند.
آنها تغییرات قابل توجهی در روشنایی و گرما بدست آوردند، گاهی درخشانترین نقطه این سیاره در طول روز مشاهده و گاهی در نوبت بعدازظهر دیده میشود.
سیاره HD 189733b، درست مثل ماه قفل گرانشی شده به این معنی که همیشه سمت ستاره خود است.
آرمسترانگ تصور میکند این تغییر در درخشانترین نقطه به دلیل پوشش ابر ضخیم در اطراف این سیاره گرم و سوزان با سرعت چندکیلومتر در ثانیه است.
به لطف اینکه این سیاره در یک طرف سرد و طرف دیگرش داغ است، ابرها به احتمال زیاد در سمت سرد متراکم میشوند و اختلاف درجه حرارت بادهای پرسرعت در حال حرکت را ایجاد میکنند که به سمت گرم رفته و تبخیر میشوند.
آرمسترانگ اظهار کرد: نتایج بررسیها نشان داده است وجود بادهای قوی حول این سیاره ابرها را از سمت شب به سمت روز حرکت میدهد.
تغییر سرعت باد نیز به طور چشمگیری منجر به تشکیل ابرهای بزرگ و از بین رفتن آنها میشود.
برنامه تیم در تحقیقات خود، ادامه الگوهای آبوهوایی HD 189733b است.
وی اظهار کرد: بنابراین امیدوارم درباره ابرهای ساخته شده از مواد معدنی یاقوتی اطلاعات جدیدی بدست آوریم.
این مطالعه در Nature Astronomy منتشر شده است.
منبع: