به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، چشم یکی از اندمهایی است که همواره به عنوان نمونهای از پیچیدگیهای طبیعت از آن یاد میشود.
محققان دانشگاه ایندیانا در آمریکا به تازگی موفق شدهاند که با استفاده از انتخاب طبیعی برخی از صفات موجود در بلوکهای ژنتیکی، به یک سوسک چشم سوم بدهند.
آنها برای این کار از یک ابزار ژنتیکی ساده استفاده کردهاند.
حشرات در گذشته ژنتیکی خود دارای چشم سوم بودهاند و محققان با استفاده از همین ویژگی ژنتیکی و دستکاری ژنها موفق شدند مجددا این چشم را در سوسکها رشد دهند و نکته جالب توجه این است که این چشم صرفا یک ابزار ظاهری نیست بلکه همانند دو چشم معمولی دیگر میبیند
در جریان این دستکاری ژنتیکی محققان به این نتیجه رسیدهاند که برای دستیابی به این هدف باید ژنهایی در بال و پای این حشره فعال شوند.
"آرمین موژک"(Armin Moczek) محقق ارشد این تحقیق میگوید: برای تکامل یک ویژگی فیزیکی جدید در بدن جانداران باید با بلوکهای ژنتیکی بازی لگو را انجام داد و در این فرایند با کنار هم قرار دادن بلوکهای فعال جدیدتر و بلوکهای ژنتیکی قدیمی که بعضا غیرفعال نیز شدهاند، ساختارهای مورد نظر را ایجاد کرد.
وی افزود: با استفاده از این بلوکها میتوانید ساختارهای جدیدی را در قسمتهای مختلف بدن ایجاد کنید و البته همانطور که در بازی لگو باید قطعات با هم جور شوند، در زیستشناسی نیز روند به همین صورت است.
هرچند که این دستاورد به نوبه خود جالب است اما محققان اعلام کردهاند که به صورت تصادفی با آن مواجه شدهاند.
در تحقیقات اصلی آنها قصد داشتهاند که شاخکهای سوسکهای دستکاری شده رشد نکنند اما به جای آن چشم سوم در سوسک ایجاد شده است.
پس از این اتفاق تیم تحقیقاتی تمرکز خود را بر روی ژنهای بینایی قرار دادند و متوجه شدند که میتوان عملکرد این چشم تصادفی را بهبود نیز داد.
موژک در این رابطه خاطرنشان کرد: این مطالعه به صورت تجربی عملکردهای یک ژن عمده را مختل کرد و بقیه ژنها در پاسخ به این اختلال در وسط پیشانی حشره یک چشم ترکیبی سوم را ایجاد کردند که به خوبی نیز کار میکند.
محققان میگویند که این آزمایش در حال پیشرفت بوده و در درک ما را از اینکه چگونه صفات پیچیده میتوانند تکامل یابند بیشتر میکند و بعلاوه ممکن است درها را برای توسعه ارگانهای مصنوعی برای عمل جراحی پیوند باز کند حتی با وجود اینکه یک سوسک سه چشم بیشتر یک پدیده جذاب محسوب میشود تا یک خلق علمی مفید.
نتایج این تحقیق در مجله "مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم" منتشر شده است.
منبع: ایسنا