به گزارش ايسنا، يافتههاي اخير محققان دانشگاه ميشيگان نشان ميدهد که ميتوان از نانوذرات براي مقابله با سيستم ايمني بدن استفاده کرد. نانوذرات قادراند سلولهاي ايمني بدن که موجب التهاب در بخش زخمي ميشوند را کنترل کنند.
التهاب همانند يک شمشير دو لبه است، هم ميتواند موجب التيام زخم شده و هم درصورت واکنش بيشاز حد مشکلاتي براي بدن ايجاد ميکند.
براي مثال، ايجاد زخم در ريه موجب کنار رفتن لايه سيال محافظ در آن ميشود. نتايج آزمايشهاي اخير محققان نشان ميدهد که نانوذراتي از جنس پلاستيک ميتواند سلولهاي ايمني بدن را که به نروفيل شهرت دارند، مشغول نگه داشته تا التهاب ايجاد نکنند.
اومولولا انيولا آدفسو، استاد دانشگاه ميشيگان، ميگويد: «نروفيلها اولين سد دفاعي بدن محسوب ميشوند و در حد لازم و منطقي ايجاد التهاب ميکنند. اين سلولها تحت تأثير سلولهاي سفيد خون قرار ميگيرند و ما به اين نتيجه رسيديم که بايد توجه بيشتري به آنها کنيم.»
اين گروه تحقيقاتي اقدام به ساخت نانوذراتي از جنس پلاستيک کردند و آن را در محل زخم قرار دادند. مشاهدات آنها نشان داد که سلولهاي نروفيل ناپديد شدند که اين نتيجه برايشان بسيار عجيب بود. بررسي بيشتر نشان داد که برهم کنشي ميان سلولها و ذرات ايجاد ميشود و بعد از آن، نروفيلها در ذرات پلاستيک بهدام ميافتند.
در واقع سلولهاي نروفيل در حين حرکت به سوي محل زخم براي ايجاد التهاب، به نانوذرات پلاستيک برميخورند و تغيير مسير ميدهند و به جاي سفر به محل زخم و ايجاد التهاب در آن، به جنگ با نانوذرات پلاستيکي ميروند تا آن را از بدن دور کنند.
براي بررسي اثربخشي اين روش، محققان آن را روي موشهاي زنده آزمايش کردند. نتايج نشان داد که بعد از تزريق نانوذرات به بدن موش، تعداد سلولهاي نروفيل در زخم به نصف و کمتر ميرسد.
به گزارش ستاد ويژه توسعه فناوري نانو، اين گروه در حال کار روي اين نانوذرات هستند تا از آنها براي رهاسازي دارو استفاده کنند. آنها دريافتند که پوششدهي اين نانوذرات ميتواند عملکرد آنها را بهبود دهد.
نتايج اين پروژه در قالب مقالهاي با عنوان Neutrophil–Particle Interactions in Blood Circulation Drive Particle Clearance and Alter Neutrophil Responses in Acute Inflammation, در نشريه ACS Nano منتشر شده است.
منبع: ايسنا