به گزارش ایسنا و به نقل از فیز، "چاک هیلی"(Chuck Hailey) مدیر آزمایشگاه اخترفیزیک کلمبیا و نویسنده ارشد این مطالعه گفت: هر چیزی که شما می‌خواهید درباره چگونگی تعامل سیاه چاله‌های بزرگ با سیاه چاله‌های کوچک بدانید، در این تحقیق گفته شده است.
راه شیری تنها کهکشان است که ما می‌توانیم آن را مطالعه کنیم که چگونه سیاهچالههای کلان جرم با سیاهچالههای کوچک‌تر ارتباط برقرار می‌کنند، زیرا ما نمی‌توایم تعاملات آنها در دیگر کهکشان‌ها را مشاهده کنیم.
برای بیش از دو دهه تحقیقات محققان در حمایت از نظریه‌ای که هزاران سیاهچاله در اطراف سیاهچالههای کلان در مرکز کهکشان‌های بزرگ وجود دارد، ناموفق بوده است.
هیلی گفت: کمان ای توسط هاله گاز وگرد و غبار احاطه شده است که زمینه پرورش مناسب را برای تولد ستارگان عظیم که در آنجا زندگی کنند و بمیرند و به سیاه چاله تبدیل شوند را فراهم می‌کند.
علاوه بر این سیاهچالههای خارج از هاله همانطور که انرژی خود را از دست می‌دهند، تحت تاثیر سیاه چاله‌های کلان جرم سقوط می‌کنند.
هیلی گفت: این یک روش واضح است که می‌خواهیم سیاه چاله‌ها را جستجو کنیم، اما مرکز کهکشانی خیلی از زمین دور است.
سپس هیلی و همکارانش سیاه چاله دوتایی را شناسایی کردند. زمانی که این سیاه چاله دوتایی در وضعیت غیر فعال بودند، آنها باید به دنبال اشعه ایکس خیره کننده تر، اما مستمر می‌بودند.
هیلی افزود: این بسیار آسان خواهد بود اگر سیاهچاله دوتایی به طور مرتب انفجارهای بزرگ مانند ستاره‌های نوترونی دوقطبی ایجاد کند، اما آنها ایجاد نمی‌کنند، بنابراین ما باید به فکر راه دیگری برای جستجو آنها باشیم.
هیلی و همکارانش از داده‌های بایگانی "رصدخانه پرتو ایکس چاندرا" برای تست تکنیک خود استفاده کردند.
محققان سپس خواص و توزیع فضایی سیستم های دوتایی شناسایی شده را تجزیه و تحلیل کردند و از مشاهدات خود برآورد کردند که باید 300 تا 500 سیاهچاله کم جرم دوتایی و حدود 10 هزار سیاهچاله جدا شده در منطقه اطراف کمان ای وجود داشته باشد.
منبع: ایسنا