افسردگی بیشتر در نوجوانان دیده می‌شود اما این مشکل می‌تواند از هر سنی شروع شود
با اینکه افسردگی بیشتر در نوجوانان دیده می‌شود اما این مشکل می‌تواند در هر سنی شروع شود. ممکن است فرزندتان نتواند با کلمات، افسردگیش را توضیح دهد. در اینجا شمایید که باید حواستان به برخی علائم باشد. در ادامه می‌خواهم این نشانه‌ها را برایتان توضیح دهم.
افسردگی دوران کودکی تمرکز را سخت می‌کند بنابراین گوش دادن به صحبت‌های معلم و یا انجام مرتب تکالیف برای کودک سخت خواهد شد. اگر فرزندتان که معمولا نمره‌های خوبی می‌گرفت، ناگهان افت محسوسی در نمرات داشت باید بررسی کنید که چه چیزی ممکن است پیش آمده باشد.
13 نشانه افسردگی کودکان که هر پدر و مادری باید بداند بسیاری از عدم تمرکز و حواس پرتی گله می‌کنند و به حالت غم و اندوه اشاره‌ای نمی‌کنند. کودک احساس گیجی می‌کند و یک کار را باید بارها و بارها تکرار کند، حس می‌کند ذهنش به درستی کار نمی‌کند.
فرزندتان می‌خوابد اما باز هم خسته است نوجوانان معمولا دیر می‌خوابند، اما یک تغییر نامتعارف در عادت خوابیدن می‌تواند نشانه افسردگی باشد. بعضی کودکان می‌خواهند کل بعدازظهرشان را به چرت زدن بگذرانند. افرادی که افسردگی دارند، معمولا زود از خواب بیدار می‌شوند و نمی‌توانند دوباره به خواب روند.
خوابشان تقویت کننده نیست، یعنی مهم نیست چقدر می‌خوابند، روز بعد همچنان احساس ناتوانی می‌کنند. این خستگی ممکن است در مسیر زندگی آموزشی و اجتماعی کودکان قرار بگیرد. معمولا کودکان و نوجوانان، احساس خستگی و آشکار شدن تاثیر آن را گزارش می‌کنند. به کارهایشان دیر می‌رسند یا به کل فراموششان می‌کنند یا تکالیفشان را به خاطر خوابیدن زیاد انجام نمی‌دهند، بنابراین نحوه زندگی‌شان دچار مشکل می‌شود.
کودک اظهار بی ارزشی می‌کند.اگر کودکتان جملاتی مانند ” هیچکس مرا دوست ندارد ” یا ” من بی ارزشم ” را به کار برد، باید نگران شوید. در چنین مواقعی یک مشاور می‌تواند کمک کند این افکار منفی از کودکتان دور شود. پیدا کردن علت ناهنجاری‌های عامل افسردگی و یافتن راهی بهتر برای بهبود آنها می‌تواند کمک کننده باشد.
کودکتان با دیگر همسالان خود رابطه ندارد و برایش هم مهم نیست افراد افسرده بیشتر متمایل به مجزا کردن خود از دیگران هستند. کودکان ممکن است دیگر به سمت آن هم سال خود که افسرده است نروند. در چنین مواقعی ممکن است کودک تنها شده، زیاد به روی خودش نیاورد و حتی ابراز علاقه نکند که با همسالانش در ارتباط باشد. اما این بدان معنا نیست که از این شرایط لذت می‌برد. دور ماندن کودک از همسالان، می‌تواند او را اجتماع گریز و افسرده کند.
فرزندتان برنامه‌های جالب را قبول نمی‌کند با وجود استرس کارهای مدرسه، قهر با دوستان، عملکرد در ورزش و دیگر موارد، این طبیعی است که گاهی فرزندتان احساس بی‌حالی کند. اما اگر کارهایی که استرس او را رفع می‌کنند، دیگر نتوانند شادش کنند باید نگران شوید.
ما با دوستانمان به تفریح و گردش می‌رویم چون چنین فعالیت‌هایی روحیه‌مان را بهبود می‌بخشد. افراد افسرده به این کارها واکنش خوبی نشان نمی‌دهند یا حس می‌کنند خوشی آنها را ناراحت می‌کنند چون می‌خواهند طوری واکنش نشان دهند که دیگران می‌خواهند، اما نمی‌توانند.
تمام بحث ها تنش زا هستند ناراحتی در افراد بالغ از نشانه‌های افسردگی است اما در کودکان ممکن است رفتار پرخاشگرایانه باشد، به همین خاطر تشخیصش سخت است. ممکن است یک کودک بعد از مدرسه کمی بهم ریخته باشد اما بعد از مدتی دوباره حالش خوب شود. در این مورد با یک تغییر خلق و خوی ساده روبرویید اما اگر کودک به خاطر کوچک ترین چیزی تحریک شد و رفتاری پرخاشگر داشت باید به دنبال دیگر نشانه‌های افسردگی باشید.
خاطرات خوش، کودکتان را به وجد نمی‌آورد بعضی کودکان به صورت مزمن شاد نیستند، اما از نظر بالینی افسردگی ندارند. برای اینکه تفاوت را بسنجید، ببینید وقتی از خاطرات خوش صحبت می کنید کودکتان چه واکنشی نشان می دهد. فردی که ناراحت است، وقتی از دورانی خوش یاد می کنید حالش بهتر می شود اما یادآوری، کودکان افسرده را شاد نمی‌کند.
اگر درباره خاطره‌ای خوش صحبت شود دوباره حال خوب را به نوعی تجربه می‌کنیم اما پاسخ یک فرد افسرده به این خاطرات چنین است: به خاطر نمی‌آورم، این برای زمانی دیگر بوده!
افسردگی دوران کودکی تمرکز را سخت می‌کند
کودکتان بیش از هر زمان دیگری گریه می‌کند گریه کردن یکی از راه‌های سالم بیان احساسات است. اما اگر فرزندتان که بیشتر مواقع آرام است بیش از هر زمان دیگر گریه کرد، ابتدا مواردی که باعث تحریک او می‌شوند را بسنجید. اگر حس کردید مشکلی وجود دارد، آن را نادیده نگیرید.
موارد دیگر مانند علاقه نشان ندادن به کارهایی که قبلا دوست داشته، می‌تواند دلیل بر افسردگی کودک باشد.
فرزندتان نمی‌خواهد دلداریش دهید احساس ناراحتی داشتن طبیعی است. مخصوصا بعد از یک اتفاق ناراحت کننده. اما افراد عادی دوست دارند در دوران سختی که می‌گذرانند حمایت شوند. یک کودک افسرده ممکن است با در آغوش گرفته شدن، از خودش ناراحتی نشان دهد چون می‌داند این کار غصه‌هایش را از بین نمی‌برد.
در آغوش گرفتن افراد ناراحت و دلداری دادنشان با پاسخ متشکرم همراه است، اما یک فرد افسرده شاید بگوید این کارت باعث می‌شود حالم بدتر شود، من دوست دارم بهتر شوم ولی نمی‌توانم.
کودکتان مرتب تحت معاینه قرار می‌گیرد اگر کودکتان افسردگی داشته باشد ممکن است دردهای فیزیکی مانند معده درد و سردرد، خود را نشان دهند. اگر کودکتان به صورت غیرمعمول و بیش از همیشه به خاطر چنین مشکلاتی تحت معاینه قرار بگیرد، می تواند نشانه خطر باشد.
کودکتان به نظر بی تفاوت می‌آید بی‌علاقه شدن به کلاس فوتبالی که او را در آن ثبت نام کردید، فقط یک نشانه است. افسردگی می‌تواند باعث شود یک کودک به هیچ چیز اهمیت نشان ندهد، از رفتن به مدرسه گرفته تا وقت گذراندن با دوستانش. افسردگی فقط یک چیز را در زندگی هدف قرار نمی‌دهد بلکه همه چیز را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد.
کودکتان الگوی غذایی جدیدی پیدا کرده است تغییر در اشتها می‌تواند از نشانه‌های افسردگی باشد. ممکن است ناگهان کودک کم غذایتان شروع به پرخوری و خوردن غذاهای شیرین کند یا اگر خوب غذا می خورده حالا کم خوراک شود. رابطه کودک با غذا همگام با بزرگ شدنش به صورت طبیعی دچار تغییر می‌شود اما اگر این تغییر، با دیگر نشانه‌های افسردگی همراه بود باید نگرانش شوید.
کم خوراک شدن یا پرخور شدن به خودی خود می‌تواند دلایل زیادی داشته باشد، پس با دیدن تنها یک نشانه برچسب افسردگی روی فرزند خود نزنید.
در خانواده، سابقه افسردگی دارید با اینکه برخی بدون پیشینه خانوادگی دچار افسردگی می‌شوند اما متخصصان می‌گویند این مورد ( سابقه خانوادگی ) در ابتلا به افسردگی تاثیر دارد. پس اگر در خانواده سابقه ابتلا به افسردگی دارید، کودکتان بیشتر در خطر است.