اخبار
یکشنبه، 08 مهر 1397
 استفاده از گلوکز بدن برای ساخت پیل سوختی

استفاده از گلوکز بدن برای ساخت پیل سوختی



ایمپلنت‌های الکترونیکی پزشکی معمولا با باتری‌هایی که دارای عمر محدودی هستند و فضای بسیار زیادی را می‌گیرند، عمل می‌کنند اما اکنون پژوهشگران در حال تلاشند تا با استفاده از گلوکز بدن یک دستگاه پیل سوختی مناسب برای ایمپلنت‌های پزشکی توسعه دهند.

 

به گزارش ایسنا و به نقل از مدگجت، پژوهشگران "دانشگاه ایالتی واشنگتن" (Washington State University) در مطالعه اخیرشان گامی مهم در جهت ایجاد این دستگاه برداشته‌اند. آنها یک پیل سوختی کوچک را توسعه داده‌داند که این پیل گلوکز بدن را برداشت می‌کند و سپس آن را به یک قدرت الکتریکی تبدیل میکند.
پیل سوختی (Fuel cell) یک مبدل انرژی شیمیایی به انرژی الکتریکی است. این تبدیل مستقیم بوده و از بازده بالایی برخوردار است. معروف‌ترین نوع پیل سوختی در حال حاضر پیل سوختی هیدروژنی است. انواع دیگر پیل سوختی مانند پیل سوختی متانول نیز کاربردهای خاصی دارند. در مورد پیل سوختی هیدروژنی می‌توان گفت که در این تبدیل از عمل عکس الکترولیز آب استفاده می‌شود، به عبارت دیگر از واکنش بین هیدروژن و اکسیژن،  آب،  حرارت و الکتریسیته تولید می‌شود. هر سلول در پیل‌های سوختی از سه جزء آنُد،  کاتُد و الکترولیت و غشا تشکیل شده‌است.
پیل سوختی مذکور از مواد سمی استفاده نمی‌کند و پایدار است، بنابراین می‌توان از آن برای برنامه‌های کاربردی درازمدت در درون بدن استفاده کرد.
پژوهشگران بر این باورند که فناوری آنها منجر به توسعه گلوکومترهای مداوم برای بیماری‌های دیابتی، مانیتورهای قلبی و سایر دستگاه‌هایی که نیاز به داشتن باتری ندارند میشود.
گلوکومتر یا گلوکوز متر  (glucometers)  یک ابزار پزشکی است که برای تعیین تخمینی غلظت گلوکز در خون به کار می‌رود. این ابزار یکی از اجزا اصلی مانیتورنیگ قند در خانه برای بیماران دیابتی یا هیپوگلیسمی است.
توسعه پیل سوختی در حال حاضر به اتمام نرسیده است و کار برای بهبود کارایی آن در حال انجام است. پژوهشگران این پیل را با یک سنسور الکترونیک مخصوص که تنها با چند میکرووات برق کار میکند، توسعه داده‌اند.



منبع:
ایسنا