به گزارش ایسنا و به نقل از گرین‌پیس، جدیدترین مطالعه سازمان مدافع محیط‌زیست "گرین‌پیس" یا "صلح سبز" آمار هشداردهنده‌ای را فاش کرده است که نشان می‌دهد بیش از ۹۰ درصد از نمک‌ها حاوی مقادیر قابل توجهی از میکروپلاستیک‌ها به علت آلودگی اقیانوسی هستند.
این یک واقعیت است که اقیانوس‌ها دارای مشکل آلودگی عظیم پلاستیکی هستند و تحقیقات نشان می‌دهند که ممکن است در سال ۲۰۵۰ تعداد پلاستیک‌ها از ماهی‌ها در اقیانوس‌ها بیشتر باشد!
اکنون سازمان غیردولتی "صلح سبز" با اعلام نتیجه تحقیق خود، هشدار جدی‌تری به جوامع بشری در مورد مصرف بی‌رویه پلاستیک و تاثیر این اعتیاد ما روی محیط‌زیست می‌دهد.
به نظر می‌رسد که زباله‌ها و آلودگی آنها در آب‌ها به شکل میکروپلاستیک که ذرات پلاستیکی با قطر کمتر از ۵ میلی‌متر هستند، به نمک مصرفی ما منتقل شده است. این ذرات در ۹۰ درصد از برندهای نمک نمونه گرفته شده در سطح جهانی که اغلب آنها در آسیا هستند، یافت شد.
پلاستیک یکی از عوامل عمده آلودگی آب دریاها و اقیانوس‌ها محسوب می‌شود و تاثیرات دقیق میکروپلاستیک‌ها بر موجودات زنده و محیط زیست تا حدود زیادی برای دانشمندان نامشخص است.
میکروپلاستیک‌ها اشیایی فوق‌العاده کوچک هستند که در نزدیکی سطح بستر یا بر روی ساحل دریاها و اقیانوس‌ها وجود دارند. در واقع آنها به عنوان اشیایی پلاستیکی که قطرشان کمتر از ۵ میلی‌متر است شناخته می‌شوند.
"میکیونگ کیم" یک فعال محیط زیست در گرین‌پیس گفت: مطالعات اخیر، وجود پلاستیک در غذاهای دریایی، حیات وحش اقیانوسی، آب شیرین و در حال حاضر در نمک را فاش کرده است. واضح است که هیچ راه فراری از این بحران پلاستیک نیست، به خصوص به دلیل اینکه همچنان در حال نشت و راهیابی به آبراه‌ها و اقیانوس‌ها هستند.
این مطالعه ۳۹ برند نمک را در سراسر جهان مورد بررسی قرار داد و دریافت که سطح میکروپلاستیک آنها با سطوح آلودگی پلاستیکی منطقه تولید آنها مرتبط است.
آلودگی پلاستیک در نمک دریا بالاترین بود، به دنبال آن نمک دریاچه و سپس سنگ نمک قرار دارد. بدتر از همه اینکه تنها سه برند تولید نمک خوراکی بدون میکروپلاستیک بودند.
این تحقیق تخمین می‌زند که با در نظر گرفتن مصرف ۱۰ گرم نمک در روز، بزرگسالان احتمالا سالیانه تا ۲۰۰۰ میکروپلاستیک را همراه نمک طعام می‌بلعند. اگرچه اثرات این ذرات بر سلامت انسان هنوز روشن نیست، اما به احتمال فراوان تاثیر خوبی نخواهد داشت.
پروفسور "کیم سئونگ کیو" نویسنده این مطالعه می‌گوید: یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که استعمال میکروپلاستیک از طریق محصولات دریایی به شدت به آلودگی پلاستیکی در آن منطقه مرتبط است.
وی افزود: برای محدود کردن مواجهه ما با میکروپلاستیک‌ها، اقدامات پیشگیرانه مانند نظارت بر تخلیه زیست محیطی از پلاستیک‌های نامناسب و مهم‌تر از همه، کاهش ضایعات پلاستیکی مورد نیاز است.
در حال حاضر، به نظر می‌رسد آسیا متحمل بدترین اثرات این آلودگی به دلیل سهم منطقه‌ای خود در زمینه آلودگی پلاستیکی است. در حقیقت، بیشترین مقدار میکروپلاستیک در یک نمونه نمک دریایی محصول اندونزی یافت شده است که تعجب آور نیست، زیرا این کشور در جدول آلوده کننده‌ترین کشورهای جهان از نظر پلاستیک، در جایگاه دوم است.
مطالعه سازمان صلح سبز اولین مطالعه از این نوع است که ارتباط میان توزیع جغرافیایی نمک دریا و سطح آلودگی‌های میکروذرات را بررسی می‌کند. در این میان، ارتباط بین آلودگی‌های دریاها و محصولاتی که به خانه‌های ما می‌رسند را نیز مشخص می‌کند.
"کیم" ادامه داد: ما باید از این آلودگی پلاستیکی از منبع جلوگیری کنیم. برای سلامتی مردم و محیط زیست ما بسیار مهم است که شرکت‌ها بلافاصله وابستگی خود را به پلاستیک‌های دورریز کم کنند.
صلح سبز
صلح سبز(Greenpeace) نام یک سازمان غیردولتی مدافع محیط زیست است که در بیش از ۴۰ کشور دفتر داشته و بخش هماهنگی‌های بین‌المللی آن در آمستردام هلند قرار دارد.
"صلح سبز" هدف از تاسیسش را اطمینان یافتن از توانایی زمین در پروراندن تمامی تنوعات زیستی بیان داشته و بر روی مسایل جهانی همچون گرم شدن زمین، جنگل زدایی، صید بی‌رویه ماهیان، صید تجاری نهنگ و موضوعات هسته‌ای تمرکز دارد.
این سازمان از شیوه‌های برخورد مستقیم، لابی‌کردن و پژوهش برای دستیابی به اهدافش استفاده می‌کند.
صلح سبز یک سازمان مردم‌نهاد است و وابسته به هیچ نهاد دولتی نبوده و کمک مالی از هیچ دولت، شرکت یا حزب سیاسی را نمی‌پذیرد. هزینه‌های این سازمان بین‌المللی توسط ۲.۸ میلیون حامی مستقل آن تامین می‌شود. این سازمان کارکنان کمی دارد و تا حد زیادی متکی به نیروهای داوطلب و کمک‌های مالی مردمی است.
جدیدترین مطالعه صلح سبز در مورد وجود سطح بالایی از میکروپلاستیک در نمک طعام در مجله Environmental Science & Technology منتشر شده است.
منبع: ایسنا