پژوهشگران چینی اخیرا هواپیماهای بدون سرنشینی به نام "Net Guard" توسعه داده‌اند که این هواپیماها از "سامانه موقعیت‌یابی جهانی" یا "جی‌پی‌اس" برای تعیین محل آتش سوزی استفاده می‌کنند و هنگامیکه یک سیگنال اضطراری دریافت می‌کنند به ساختمان مورد نظر می‌روند. مزیت این روش نسبت به ماشین‌های آتش‌سوزی این است که پهپادها در ترافیک شهری گرفتار نمی‌شوند.
زمانیکه این هواپیماهای بدون سرنشین به اندازه کافی به ساختمانی که آتش گرفته نزیک می‌شوند، بخش پیشران این پهپادها از چهار طرف باز می‌شوند و یک تور ایمنی ایجاد می‌کنند.
"پیشران" یا "ملخ" (propeller) وسیله‌ای است که برای تبدیل نیروی مکانیکی به نیروی رانش در هواگردها و کشتی‌ها استفاده می‌شود. نیروی رانش لازم از راه به حرکت درآوردن هوا یا آب فراهم می‌شود. یک ملخ از دو یا چند تیغه تشکیل می‌شود. وقتی ملخ حول محور خود می‌چرخد، نیروی برآر تولید شده توسط این تیغه‌ها در جهت افقی باعث حرکت هواگرد می‌شود.
به گفته‌ی طراحان، این تور از یک لایه چهارگوش "پلی‌اورتان"(polyurethane) ساخته شده است و به اندازه کافی محکم است تا یک فرد با وزن معمولی روی آنها قرار گیرد.
پلی‌اورتان‌ها به دسته‌ای از مواد شیمیایی اطلاق می‌شود که از واکنش پلی ال‌ها و ایزوسیانات‌ها به‌عنوان مواد اصلی تشکیل دهنده ساخته می‌شوند.
هواپیماهای بدون سرنشین نیز با استفاده از حسگرها می‌توانند از مکان آتش‌سوزی عبور کنند، به این ترتیب افرادی که نیاز به پریدن دارند، به درستی می‌توانند روی آنها قرار گیرند. این پهپاد توسط شش دانشجو از دانشکده‌های مهندسی الکترونیک و هنر "دانشگاه فنی گوانگدونگ"(Guangdong Polytechnic Normal University)، چین طراحی شده است و اخیرا جایزه طراحان "مفهوم طلایی" را نیز به خود اختصاص داده است.
منبع: ایسنا