اگر می‌خواهید فرزندتان درسی را بیاموزد، باید او را در محیطی قرار دهید که تجربه کند
در ذهن بعضی از پدر و مادرها، تربیت بی‌نقص تربیتی است که در آن فرزندشان هیچ خطایی نکند، هیچ وقت در موقعیت بحرانی قرار نگیرد و درست قبل از آنکه اتفاق بدی رخ دهد، او را از حادثه دور کنند. اما واقعیت این است که چنین روشی که در آن همه چیز جنبه پیشگیرانه دارد فقط منجر به تربیت یک فرزند محافظه کار، نابلد و استریلیزه خواهد شد. آموزش و تربیت هیچ گاه در خلأ اتفاق نمی‌افتد. اگر می‌خواهید فرزندتان درسی را بیاموزد، باید او را در محیطی قرار دهید که تجربه کند.
فرزند شما اگر فضایی برای اشتباه کردن و آزمون و خطا نداشته باشد، همیشه کودک باقی می‌ماند، حتی اگر به ظاهر بزرگ شده باشد. چرا که فرق یک انسان بالغ و رشدیافته با کودک همین آگاهی و تجربه‌هایی است که فرد بالغ ذره ذره در زندگی کسب کرده است. بنابراین:
اجازه دهید فرزندتان تصمیم بگیرد و عواقب تصمیمات خود را بپذیرد.
شما به‌عنوان والدین مسئول ایزوله کردن محیط زندگی کودک و دور نگه داشتن او از هر خطر، اشتباه یا مشکل نیستید.
راه‌های تربیت کودک
فرزند شما اگر فضایی برای آزمون و خطا نداشته باشد، همیشه کودک باقی می‌ماند.
شما مسئول حل کردن مشکلاتی که برای فرزندتان پیش می‌آید هم نیستید. بلکه وظیفه شما این است که فرصت تجربه و آزمون و خطا به فرزندتان بدهید و هر جا نیاز داشت در کنارش باشید تا مشاوره لازم را بر اساس دانش و تجربه‌ای که دارید به او بدهید.
شاید بگویید که طاقت دیدن رنج و شکست فرزندتان را ندارید. اما شما در این باره استثنا نیستید و این حال و روز همه پدر و مادرهاست. با این حال همیشه به یاد داشته باشید که رنج‌های کوچک باعث پیشگیری از رنج‌های بزرگ خواهند شد.
شاید فکر کنید که فرزندتان برای آنکه مسئولیت‌هایی را به عهده بگیرد زیادی کوچک و ناتوان است. اما نپذیرفتن مسئولیت‌هایی متناسب با سن کودک، باعث می‌شود در بزرگسالی زیر انبوهی از مسئولیت‌های جدی و بزرگ کمر خم کند.
فرستادن یکباره فرزندتان به دنیای بزرگسالی عاقلانه نیست اما کنترل دائمی کودک یا نوجوان هم کاری نشدنی است. بهترین راه این است که اجازه دهید فرزندتان قدم‌های کوچکی بردارد و هربار کمی پیش‌تر برود البته همراه با نظارت و مراقبت شما. آنقدر نزدیک نایستید که ابتکار و آزادی عمل را از فرزندتان بگیرید و آنقدر هم دور نباشید که در صورت نیاز نتوانید دستش را بگیرید. فرزندتان باید بداند که شما همیشه حمایتش می‌کنید و در صورتی که زمین خورد می‌تواند از کمک شما بهره‌مند شود اما با اتکا به قدرت خودش باید برخیزد.
تمام این‌ها درباره تجربیاتی است که خطا کردن در آنها قابل جبران باشد. اگر فرزندتان می‌خواهد وارد معرکه‌ای شود که شکست او حتمی است و این شکست، به سادگی قابل جبران نخواهد بود، باید جلوی او را بگیرید.