به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، نبض و ضربان قلب می‌تواند برای ارزیابی سلامتی یک فرد بسیار مفید باشد، اما قلب بزرگترین حیوان روی زمین چند بار در دقیقه می‌تپد؟ گروهی از دانشمندان دانشگاه استنفورد برای اولین بار ضربان قلب یک نهنگ آبی را به صورت زنده و با اتصال یک حسگر ضربان قلب به بدن حیوان ضبط کردند و با انجام این کار اطلاعات جالبی از رفتار و تکامل گسترده پستانداران جمع آوری کردند.
اندازه بزرگ و بی‌نظیر نهنگ آبی ممکن است این تصور را ایجاد کند که چسباندن یک حسگر روی بدن آن می‌تواند یک کار ساده باشد. اما ماهیت نهنگ‌های آبی وحشی است و چالش‌هایی برای تحقیقاتی از این دست ایجاد می‌کند. آنها به طور مستمر پوست آکاردئونی شکل خود را منبسط و منقبض می‌کنند، به این معنی که حسگر به راحتی می‌تواند جدا شود.
"دیوید کید" سرپرست این مطالعه می‌گوید: ما مجبور بودیم این حسگر برچسبی را بدون اینکه بدانیم آیا کار می‌کنند یا نه امتحان کنیم. تنها راه برای انجام این کار این بود که آن را امتحان کنیم. بنابراین ما بهترین تلاش خود را به کار بستیم.
اتفاقا در اولین تلاش خود نیز موفق شدند برچسب را بچسبانند و ضربان قلب یک نهنگ آبی وحشی را اندازه گیری کنند. محققان پس از بازیابی اطلاعات دریافتند که دارای نتایج بسیار جذابی است.
"جرمی گلدبوگن" استادیار زیست شناسی دانشکده علوم انسانی استنفورد می‌گوید: من صادقانه فکر می‌کردم که این خیلی کار طولانی و سختی باشد، زیرا ما مجبور بودیم خیلی کارها را به درستی انجام دهیم. پیدا کردن یک نهنگ آبی، شلیک حسگر به محل مناسب روی بدن نهنگ، تماس مناسب با پوست نهنگ و البته اطمینان از اینکه حسگر به خوبی کار می‌کند.
تعجب‌آورترین موضوع این بود که ضربان قلب نهنگ آبی می‌تواند تا دو ضربان در دقیقه نیز پایین بیاید. این اتفاق زمانی افتاد که نهنگ برای غذا شیرجه زد. قلب نهنگ آبی در زمان شیرجه برای بلعیدن غذا به طور متوسط بین چهار تا هشت ضربان در دقیقه داشت و هنگام بلعیدن غذا به بیش از دو برابر افزایش یافت و بعد از آن که دوباره به سمت سطح آب آمد دوباره شروع به کند شدن کرد.
ضربان قلب نهنگ هنگامی که به سطح رسید و اکسیژن گیری کرد تا ۳۷ ضربان در دقیقه بالا رفت که مطابق انتظار محققان بود، اما آنچه که واقعاً باعث تعجب محققان شد حداقل ضربان قلب بود که حدود ۳۰ تا ۵۰ درصد پایین‌تر از حد انتظار آنها بود.
دانشمندان با استفاده از این داده‌های جدید بر این عقیده‌اند که قلب نهنگ در حد خود عمل می‌کند. این توضیح احتمالی را در مورد اینکه چرا نهنگ آبی هرگز در طول تاریخ بزرگتر نشده است، ارائه می‌دهد، زیرا قلب آن قادر به همگام شدن با نیازهای انرژی برای بدن بزرگتر نیست و شاید توضیح این باشد که چرا هیچ حیوانی در طول تاریخ از اندازه آن پیشی نگرفته است.
"گلدبوگن" می‌گوید: حیوانات این چنینی می‌توانند به ما در درک محدودیت‌های بیولوژیکی کمک کنند. همچنین ممکن است این حیوانات به ویژه به تغییر در محیط خود حساس باشند که می‌تواند بر مواد غذایی آنها تاثیرگذار باشد. بنابراین این مطالعات می‌تواند پیامدهای مهمی در حفاظت و مدیریت گونه‌های در معرض خطر مانند نهنگ‌های آبی داشته باشد.
این گروه در حال حاضر مشغول به‌روزرسانی حسگر خود و به دنبال اضافه کردن شتاب سنج برای مشاهده چگونگی تأثیر فعالیت‌های مختلف بر ضربان قلب نهنگ آبی است.
"کید" می‌گوید: بسیاری از کارهایی که انجام می‌دهیم شامل فناوری‌های جدید است و بسیاری از آنها به ایده‌های جدید، روش‌های جدید و رویکردهای جدید متکی هستند. ما همیشه به دنبال این هستیم که مرزهای چگونگی شناخت بیشتر از این حیوانات را جابجا کنیم.
این مطالعه در مجله Proceedings of the National Academy of Science منتشر شده است.
منبع: ایسنا