به گزارش ایسنا و به نقل از مدیکال‌اکسپرس، گروهی از پژوهشگران "دانشگاه ایالتی جورجیا"(GSU)، روش جدیدی ابداع کرده‌اند که می‌تواند با استفاده از ماده حاجب ام.آر.آی، به تشخیص سرطان در مراحل ابتدایی آن کمک کند.
پروفسور "جنی یانگ"(Jenny Yang)، پژوهشگر دانشگاه ایالتی جورجیا و همکارانش، یک زیست‌نشانگر جدید را برای تشخیص متاستاز سرطان ریه شناسایی کرده‌اند. سرطان ریه در حال حاضر معمولا با آزمایش‌هایی نظیر بافت‌برداری و در مراحل پیشرفته تشخیص داده می‌شود؛ در نتیجه گزینه‌های درمانی را محدود می‌کند و امکان نجات بیمار را کاهش دهد. این کشف می‌تواند اثرات گسترده‌ای داشته باشد و به تشخیص موثر و درمان دقیق بیماری کمک کند.
یانگ گفت: این کشف، روند تشخیص و درمان را تغییر می‌دهد و شاید برای درمان انواع دیگر سرطان نیز کاربرد داشته باشد. ما در حال حاضر این روش را روی ۱۰ نوع سرطان در آزمایشگاه بررسی می‌کنیم.
پژوهشگران در این پروژه، عاملی را ابداع کردند که می‌تواند گیرنده‌های خاصی را هدف قرار دهد. گیرنده مورد نظر آنها در این پروژه، "گیرنده نوع ۴ کموکین سی- ایکس- سی" (CXCR۴) در اندام‌هایی که تحت متاستاز قرار می‌گیرند، بود. بیان این گیرنده در اندام‌هایی مانند ریه که دچار متاستاز می‌شوند، بیش از حد صورت می‌گیرد.
پژوهشگران انتظار دارند CXCR۴ که یک ماده حاجب ام.آر.آی مبتنی بر پروتئین را هدف قرار می‌دهد، بتواند بر موانع بزرگی که بر سر راه تشخیص ابتدایی سرطان قرار دارند، غلبه کند. این روش می‌تواند سلول‌های سرطانی بسیار کوچک را با یک روش جدید تصویربرداری موسوم به "ام‌آرآی دقیق" یا "پی‌ام‌آرآی"(pMRI) نشان دهد.
یانگ طی بررسی‌های پیشین خود تصمیم گرفت تا نحوه تعامل فلزی مانند "گادولینیم"(gadolinium) را با پروتئین ارزیابی کند. پژوهشگران دریافتند که طراحی پروتئین، در هدف قرار دادن نشانه‌های بیماری، بسیار موثر است.
وی افزود: بررسی مراحل ابتدایی بیماری کبد حتی با استفاده از روش تهاجمی بافت‌برداری، بسیار دشوار است. آزمایش تشخیصی با استفاده از این روش جدید، نه تنها به بررسی وجود این بیماری کمک می‌کند بلکه با حساسیت و دقت به تفکیک مراحل بیماری می‌پردازد.
یافته‌های این پژوهش، بسیار امیدوارکننده هستند. "سازمان غذا و داروی آمریکا"(FDA) در حال بررسی پروتئین مورد نظر هستند تا کارآیی آن را در انسان مورد ارزیابی قرار دهند.
یانگ ادامه داد: ما امیدواریم که طی ۱۸ ماه تا دو سال دیگر بتوانیم نخستین آزمایش‌های بالینی را آغاز کنیم.
این پژوهش، در مجله "Science Advances" به چاپ رسید.
منبع: ایسنا