به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، حلزون‌های غول‌پیکری که می‌توانند تا ۲۰ سانتیمتر و به اندازه یک موش صحرایی رشد کنند، کل یک شهر را در ایالت فلوریدای آمریکا مجبور به قرنطینه کرده‌اند.
این شکم‌پایان مهاجم که بومی آفریقا هستند، حامل انگلی هستند که منجر به ابتلا به بیماری مننژیت در انسان می‌شود.
مننژیت التهاب پرده‌های محافظی است که مغز و نخاع را پوشانده‌اند و به طور مشترک مننژ یا شامگان نامیده می‌شوند. این التهاب ممکن است عامل ویروسی، باکتریایی یا سایر ریزاندامگان داشته باشد و در موارد کمتری در اثر تجویز داروهای خاصی به وجود آید. مننژیت می‌تواند به دلیل نزدیکی التهاب به مغز و نخاع، زندگی بیمار را به خطر بیاندازد، بنابراین این شرایط را تحت عنوان فوریت پزشکی دسته‌بندی می‌کنند.
به گفته مقامات شهر "پورت ریچی"، این قرنطینه به مدت دو سال ادامه خواهد داشت، اما برخلاف قرنطینه‌های ویروس کرونا، ساکنان فقط از انتقال گیاهان، خاک، زباله‌های خانگی، کمپوست و مصالح ساختمانی به خارج از منطقه منع شده‌اند.
اداره کشاورزی و خدمات مصرف کننده فلوریدا(FDACS) تایید کرد که این موجود در شهر "پورت ریچی" در تاریخ ۲۳ ژوئن دیده شده است و منطقه در روز بعد قرنطینه شده است.
این حلزون برای محیط زیست نیز مضر است و بیش از ۵۰۰ گیاه مختلف را می‌خورد و گویا علاقه‌ای هم به بتن دارد که آن را برای ساختمان‌ها نیز مضر می‌کند.
به گفته وزارت کشاورزی ایالات متحده، این نوع از حلزون‌ها برای اولین بار در دهه ۱۹۶۰ در جنوب فلوریدا مشاهده شدند و تقریباً ۱۰ سال طول کشید و یک میلیون دلار هزینه برداشت تا این منطقه از شر آنها خلاص شود.
گفتنی است که این حلزون‌ها به سرعت تکثیر می‌شوند و در طول یک سال حدود ۱۲۰۰ تخم می‌گذارند.
وزارت کشاورزی ایالات متحده در بیانیه‌ای اعلام کرد: هر حلزون همزمان دارای اندام‌های تولید مثل نرینه و ماده است و هر حلزون پس از یک جفت‌گیری می‌تواند ۱۰۰ تا ۵۰۰ تخم تولید کند. همچنین این حلزون‌ها می‌توانند چندین بار دیگر بدون جفت‌گیری دوباره تولید مثل کنند. آنها می‌توانند هر دو تا سه ماه یک بار تخم‌گذاری کنند.
این حلزون‌ها همچنین به سختی از بین می‌روند، زیرا هیچ گونه شکارچی طبیعی ندارند. هر حلزون می‌تواند تا ۹ سال عمر کند و طول آن به ۲۰ سانتیمتر برسد.
مقابله با این آفت از روز چهارشنبه ۲۹ ژوئن ۲۰۲۲ با استفاده از یک آفت‌کش به نام "متالدئید" که برای کنترل حلزون‌ها و لیسه‌ها استفاده می‌شود، آغاز شده است. این ماده برای محصولات سبزی و زینتی در مزرعه یا گلخانه، درختان میوه، گیاهان میوه‌دار کوچک، باغات آووکادو و مرکبات، درختان توت و درختان موز و مناطق مسکونی تایید شده است.
منبع: ایسنا