به گزارش ایسنا و به نقل از اس ای، دانشمندان با موفقیت سلول‌های رابدومیوسارکوم(rhabdomyosarcoma) را برای تبدیل به سلول‌های عضلانی سالم و طبیعی تحریک کردند. این پیشرفتی است که می‌تواند شاهد توسعه روش‌های درمانی جدید برای این بیماری بی‌رحمانه باشد و می‌تواند به پیشرفت‌های مشابهی برای انواع دیگر سرطان‌های انسانی منجر شود.
رابدومیوسارکوم(RMS) یک نوع سرطان بسیار تهاجمی است که از سلول‌های مزانشیمی ایجاد می‌شود که نتوانسته‌اند به طور کامل به میوسیت‌های عضله اسکلتی تمایز پیدا کنند. سلول‌های تومور به عنوان رابدومیوبلاست شناسایی می‌شوند.
کریستوفر واکوک، زیست شناس مولکولی از آزمایشگاه کلد اسپرینگ هاربر می‌گوید: این سلول‌ها به معنای واقعی کلمه به ماهیچه تبدیل می‌شوند و تومور تمام ویژگی‌های سرطانی را از دست می‌دهد. آنها از سلولی که فقط می‌خواهد بیشتر از خود استفاده کند به سلول‌هایی که به انقباض اختصاص داده شده‌اند، تغییر شکل می‌دهند و از آنجا که تمام انرژی و منابع آن اکنون به انقباض اختصاص داده می‌شود، دیگر نمی‌تواند به حالت تکثیر و سرطانی برگردد.
سرطان زمانی که سلول‌های قسمت‌های مختلف بدن جهش پیدا می‌کنند، ایجاد می‌شود. رابدومیوسارکوم نوعی سرطان است که بیشتر در کودکان و نوجوانان دیده می‌شود. معمولاً زمانی که سلول‌های موجود در آن جهش پیدا می‌کنند و شروع به تکثیر و تسخیر بدن می‌کنند، از ماهیچه‌های اسکلتی شروع می‌شود.
سرطان رابدومیوسارکوم، تهاجمی و اغلب کشنده است و میزان بقا برای گروه خطر متوسط بین ۵۰ تا ۷۰ درصد است.
یکی از گزینه‌های درمانی برای این بیماری که امیدوار کننده نشان داده است، « تمایز درمانی» نامیده می‌شود. این درمان زمانی پدیدار شد که دانشمندان متوجه شدند که سلول‌های سرطان خون به طور کامل بالغ نیستند و شبیه به سلول‌های بنیادی تمایز نیافته هستند که هنوز به طور کامل به یک نوع سلول خاص تبدیل نشده‌اند. تمایز درمانی، آن سلول‌ها را مجبور می‌کند به رشد خود ادامه دهند و به انواع سلول‌های بالغ خاص تمایز یابند.
واکوک و همکارانش در مطالعه قبلی به طور موثری جهش سلول‌های سرطانی را که در «سارکوم یوئینگ» ظاهر می‌شوند، معکوس کردند.
سارکوم یوئینگ سرطان دیگری است که در دوران کودکی معمولاً در استخوان‌ها ظاهر می‌شود و نوعی تومور بدخیم گرد کوچک آبی‌رنگ و نادر است که در استخوان‌ها یا بافت نرم به وجود می‌آید. این تومور در هر استخوانی می‌تواند بروز کند، ولی بیشتر در لگن، ران و بازو و کتف و دنده‌ها رشد می‌کند و سن شیوع آن در نوجوانی یا جوانی است. یوئینگ در پسرها، کمی شایع‌تر از دخترهاست.
پژوهشگران می‌خواستند ببینند که آیا می‌توانند موفقیت خود را در مورد بیماری رابدومیوسارکوم نیز تکرار کنند. آنها در ابتدا تصور می‌کردند تا تحقق و استفاده از «تمایز درمانی» دهها سال دیگر مانده باشد.
پژوهشگران از یک تکنیک غربالگری ژنتیکی برای محدود کردن ژن‌هایی استفاده کردند که ممکن است ژن‌های رابدومیوسارکوم را مجبور به ادامه رشد خود در سلول‌های عضلانی کنند. آنها پاسخ را در پروتئینی به نام فاکتور رونویسی هسته‌ایY (NF-Y) یافتند.
سلول‌های رابدومیوسارکوم پروتئینی به نام PAX۳-FOXO۱ تولید می‌کنند که تکثیر سرطان را تحریک می‌کند و سرطان به آن وابسته است.
پژوهشگران دریافتند که حذف پروتئین NF-Y ، پروتئین PAX۳-FOXO۱ را غیرفعال می‌کند که به نوبه خود سلول‌ها را مجبور می‌کند به رشد خود ادامه دهند و به سلول‌های ماهیچه‌ای بالغ بدون هیچ نشانه‌ای از فعالیت سرطان تمایز پیدا کنند.
به گفته این تیم، این یک گام کلیدی در توسعه تمایز درمانی برای رابدومیوسارکوم است و می‌تواند تحقق و زمان‌بندی مورد انتظار برای چنین درمان‌هایی را تسریع بخشد.
پژوهشگران می‌گویند که تاثیر مثبت تکنیک آنها که اکنون بر روی دو نوع مختلف سارکوم نشان داده شده است و می‌تواند برای سایر سارکوم‌ها و انواع سرطان نیز قابل استفاده باشد، زیرا ابزارهای مورد نیاز برای یافتن چگونگی ایجاد تمایز سلول‌های سرطانی را در اختیار دانشمندان قرار می‌دهد.
واکوک می‌گوید: هر درمان موفقی داستان خود را دارد و تحقیقاتی مانند این مانند خاک حاصلخیزی هستند که داروها و درمان‌های جدید از آن متولد می‌شوند.
این پژوهش در مجله National Academy of Sciences منتشر شده است.
منبع: ایسنا