ربات‌هایی که با الهام از سوسک‌های سرگین‌غلتان مدل‌سازی شده‌اند، از نبوغ طبیعی این موجودات برای غلتاندن محموله و صرفه‌جویی در فضای اطراف استفاده می‌کنند.
به گزارش ایسنا، شاید اگر «سیزیف»(Sisyphus) که باید برای همیشه یک تخته‌سنگ را به بالای تپه هل می‌داد و «اطلس»(Atlas) که باید برای همیشه زمین را بر پشت خود حمل می‌کرد، از سوسک کوچک «سرگین‌غلتان»(Dung beetle) الهام گرفته بودند، کار آسان‌تری داشتند.
به نقل از ادونسد ساینس نیوز، سوسک سرگین‌غلتان که به دلیل توانایی قابل توجه خود در چرخاندن گوی‌های سرگین چندین برابر اندازه خود شناخته شده، جرقه‌ای را در حوزه رباتیک زده و راه‌حل‌هایی را برای برطرف کردن چالش‌های پیچیده مهندسی ارائه داده است.
«پورامات منونپونگ»(Poramate Manoonpong) استاد «مؤسسه علم و فناوری ویدیاسیریمدی»(VISTEC) در تایلند و «دانشگاه جنوب دانمارک»(SDU) گفت: یادگیری از طبیعت می‌تواند به شکل‌گیری فناوری رباتیک پیشگامانه کمک کند.
ابتکار منونپونگ که با الهام از مکانیک چشمگیر سوسک شکل گرفته، یک ربات جمع‌وجور است که می‌تواند اجسام بزرگ را بغلتاند و در عین حال، فضای کمتری را اشغال کند. حالت کارآمد حرکت ربات نه تنها نظریه‌های حرکت حشرات را آزمایش می‌کند، بلکه مدلی را برای کنترل و حرکت ربات ارائه می‌دهد که می‌تواند در عملیات نجات اضطراری و غلتاندن مصالح برای ساخت‌وساز روی مریخ یا ماه سودمند باشد.
سوسک‌های سرگین‌غلتان طی هزاران سال گردآوری غذا و تحت تأثیر قرار دادن جفت خود با گوی‌های سرگین، یک روش منحصربه‌فرد را برای حمل‌ونقل اجسام ایجاد کردند که منونپونگ و گروهش می‌گویند تاکنون در حوزه رباتیک بررسی نشده بود. منونپونگ گفت: تمرکز ما پیش از این صرفا روی حرکت بود اما اکنون به چندین عملکرد از جمله حرکت، تنظیم اشیا و ترکیب آنها گسترش یافته است.
مکانیک زیربنای کار سرگین‌غلتان در راه رفتن متمایز و غلتاندن اجسام، مزایای منحصربه‌فردی دارد که فراتر از یک کنجکاوی ساده است. پژوهشگران با مطالعه مانور دقیق این سوسک‌ها در هل دادن اجسام چندین برابر وزن خود، به اطلاعاتی درباره استفاده کارآمد از انرژی، تعادل و هماهنگی رسیدند.
منونپونگ افزود: سوسک‌های سرگین‌غلتان موجودات جذابی هستند که در حمل‌ونقل اجسام بزرگ با کارآیی بالا و صرفه‌جویی در فضای مورد استفاده برتری دارند.
این به معنای اشغال فضای بسیار کمتری نسبت به حجم ماده در حال انتقال است. منونپونگ ادامه داد: از آنجا که ربات با تغییر شکل چهار پای خود در اطراف یک جسم بزرگ، فضای فیزیکی کمتری را برای چرخاندن اجسام و استفاده از دو پای باقی‌مانده برای راه رفتن اشغال می‌کند، کمترین اختلال را در محیط اطراف خود به وجود می‌آورد و می‌تواند عملکرد خوبی را هنگام حمل‌ونقل اجسام در مناطق محدود نشان دهد.
منبع: ایسنا