به گزارش سرویس فناوری ایسنا، محققان دانشگاه ملی سئول می‌گویند: گروه‌های تحقیقاتی مختلفی در سراسر جهان به دنبال ساخت بازوهای رباتی هستند که دارای موتور و عملگر باشد. در کنار این، ساخت پوستی که قادر به تشخیص دما و رطوبت باشد نیز اهمیت زیادی دارد. این پوست هوشمند می‌تواند داده‌های مختلفی را پردازش کرده و دستور لازم را به مغز ربات برای انجام کاری دهد. این دستور در قالب یک سیگنال به بازوها و پای ربات می‌رسد.
هر چند پیشرفت‌های قابل توجهی طی سال‌های اخیر در این حوزه انجام شده، اما تولید مدار در پوست مصنوعی و قطعات پروتز هنوز به صورت چالشی برای دانشمندان وجود دارد. در حال حاضر بیشتر بیماران از پروتزهای لگن برای مقاصد زیبایی استفاده می‌کنند و گروهی نیز برای حرکت بهتر از این پروتزها بهره می‌گیرند. یکی از چالش‌های پژوهشگران آن است که پوست مصنوعی باید بسیار نازک بوده و انعطاف‌پذیری بالایی داشته باشد تا بتوان آن را روی سطوح مختلف انحنادار نظیر انگشتان دست قرار داد. پوست مصنوعی باید روی بافت‌های زیستی بدن قرار گیرد بدون این که آسیب ببینند. بیشتر مواد مورد استفاده در صنعت الکترونیک از ترکیباتی نظیر سیلیکون تشکیل شده که شکننده و سخت هستند.
اخیرا حسگرهای جدیدی با استفاده از میکرو و نانومواد ساخته شده است. پوست مصنوعی جدیدی که این گروه تحقیقاتی تولید کرده‌اند، از نانوروبان‌های سیلیکونی تشکیل شده و از انعطاف‌پذیری بالایی برخوردار است. این پوست رفتاری شبیه پوست طبیعی دارد. حسگرهای مختلفی درون این پوست به کار رفته است. بخشی از این پوست می‌تواند تنها یک درصد کشیده شود، در حالی که بخش دیگر آن تا 20 درصد کشیده می‌شود.
این پوست را می‌توان به سیستم عصبی موجودات زنده متصل کرد، به طوری که امکان آزمایش آن روی موش‌ها وجود دارد. از نانوذرات اکسید سریم در این پوست استفاده شده تا التهاب را به حداقل برساند. ملتهب شدن، معمولا موجب از بین رفتن سلول‌های عصبی شده و به سیستم عصبی آسیب می‌زند.