به گزارش سرویس علمی ایسنا، چندی پیش برای نخستین‌بار هوا از این دریچه هوابند به خارج پمپاژ شد. «سامانتا کریستوفرتی» فضانورد سازمان فضایی اروپا (ESA) و «تری ویرتس» فضانورد ناسا در درون استوانه تحقیقاتی هوابند به نظارت بر تنفس پرداختند.
بدن انسان با هر بار پر شدن هوا در ریه به جذب اکسیژن و دفع مولکول‌های ضایع، مانند دی‌اکسیدکربن و مولکول مهم سیگنال‌دهی اکسید نیتریک می‌پردازد.
تجربه نظارت بر لوله‌های هوا به بررسی میزان اکسید نیتریک دفع شده از فضانوردان در محفظه هوابند می‌پردازد.
اکسید نیتریک گازی است که در دود سیگار و اگزوز خودرو وجود دارد و در بدن برای تنظیم رگ های خونی تولید شده و به عنوان یک عامل ضدباکتری عمل می‌کند. پزشکان از سنجش میزان این گاز برای تشخیص التهاب ریه و آسم استفاده می‌کنند.
بر روی زمین، غبار روی سطح قرار می‌گیرد که بسادگی توسط جاروبرقی یا دستمال قابل نظافت است، اما در شرایط بی‌وزنی، غبار آزادانه در فضا گردش کرده و اغلب چشم‌ها و ریه‌ها را تحریک و ملتهب می‌کند.
علاوه بر آن، غبار روی ماه و مریخ از طریق الکتریسیته ایستا به فضانوردان چسبیده و از لبه‌های تیزی برخوردار است که احتمال ورود آن‌ها به ریه‌ها و آسیب‌رساندن به این اعضا را افزایش می‌دهد.
تجربه نظارت بر لوله‌های هوا، به آزمایش استفاده از اکسید نیتریک به عنوان ابزاری برای نظارت بر التهاب ریه و همچنین ترسیم نمودار سلامت ریه فضانوردان خواهد پرداخت.
کریستوفرتی و ویرتس طی چهار جلسه درون این تجهیزات تنفس خواهند کرد؛ آن‌ها پیش از عزیمت به فضا نیز در سازمان ناسا این آزمایش را انجام داده بودند و اولین آزمایش فضایی را در ماه ژانویه اجرا کردند.
این فضانوردان هفته گذشته برای آخرین بار وارد استوانه هوابند ایستگاه فضایی شده و فشار را تا 30 درصد کاهش دادند که معادل فشار در ارتفاع 3000 متری کوهستان است.
آن‌ها اولین گروه از هشت فضانورد ایستگاه فضایی هستند که اطلاعات ریه‌های خود را برای این آزمایش جمع‌آوری می‌کنند. همچنین اولین‌بار است که هوابند برای اهداف علمی مورد استفاده قرار گرفته است. این محفظه برای خروج فضانوردان به فضای خارج ایستگاه و انجام پیاده‌روی‌های فضایی نصب شده است.
آزمایش روش تشخیص اکسید نیتریک در فضا به داده‌های مورد استفاده در زمین می‌افزاید. بیش از 300 میلیون انسان از آسم رنج می‌برند، از این رو یک آزمایش سریع و ساده ریه می‌تواند از منافع زیادی برخوردار باشد.
لارس کارلسون، محقق ارشد این تجربه از موسسه کارولینسکای سوئد امیدوار است که آزمایش محفظه هوابند بتواند حوزه‌های جدید پژوهشی را در فشار کم فضا ایجاد کند.